VOVWORLD_ មកទស្សនាខេត្ត Ha Giang ជាលើកដំបូង ភ្ញៀវទេសចរ
តែងតែ​  មាន ការចាប់​អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះទិដ្ឋភាពព្រៃភ្នំដ៍មហិមានិង ផ្លូវ
អង្ទង់ អាំង លើជម្រាលភ្នំនានា។​ ក្រៅពីរមនីយដ្ឋានដូចជា Quan Ba  Yen Minh 
 Lung Cu  Meo Vac ដែល​បង្ហាញ​នូវ​សោភ័ណភាព​នៃតំបន់ប៉ូលខាងជើងវៀត
ណាមនោះខេត្ត Ha Giang ​នៅ​មាន​ទីរួមស្រុក Pho Bang ដ៍ស្រស់ស្អាតដែលគួរឲ្យ
មកទស្សនាទៀតផង។

   Pho Bang ជាអតីតទីរួមស្រុកនៃស្រុក Dong Van ជាកន្លែងរស់នៅរបស់​ប្រជាជន
​ជនជាតិ H’mong និងជនជាតិ Hoa។ Pho Bang ធ្លាប់ជាមជ្ឈមណ្ឌល​រដ្ឋបាល​ 
សេដ្ឋកិច្ច​ សង្គមយ៉ាងផុលផុសនៃស្រុក Dong Van ខេត្ត Ha Giang។​ ឥឡូវនេះទីរួម
ស្រុកនៃស្រុក ​Dong Van ត្រូវបានរើទៅម្ដុំវិដីបុរាណចំណុះឃុំ Dong Van ខេត្ត Ha
Giang វិញ។ Pho Bang មានចំងាយផ្លូវប្រមាណ១១៧គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុង Ha Giang 
និង១៧គីឡូម៉ែត្រ​ពីទី​រួមស្រុក Yen Minh។ ពីទីក្រុង Ha Giang  ទៅកាន់ Pho Bang 
ភ្ញៀវទេសចរ​នឹង​ធ្វើដំណើរ​តាម​ផ្លូវចំណោតនិងបត់បែនមានឈ្មោះថា សុភមង្គល។
 នៅសង្ខាងផ្លូវគឺ​វាលស្រែផ្កាស្រូវ​សាឡីនិងផ្កាស្ពៃរឿងរីកស្គុះស្គាយបង្អួតសម្រស់។
 តាមលោកNguyen Van Nam ជាភ្ញៀវទេសចរមួមរូបមកពីរដ្ឋធានីហាណូយបានឲ្យ
ដឹងថា

     “ ខ្ញុំមកទស្សនា Pho Bang មិនម៉ែនដោយសារទេសភាពស្រស់ស្អាតទេ។ កន្លែង
នេះ​ទាក់​ទាញយើងខ្ញុំមកទស្សនាដោយសារអ្វីទាំងអស់នៅទីរួមស្រុកនេះសុទ្ធតែ
សាមញ្ញជា​​​​ពិ​សេស​គឺប្រជាជននៅទីនេះមានទឹកចិត្តស្លូតបូតទៀងត្រង់ណាស់។ ​
យើងខ្ញុំចូលចិត្តដើរ​មើល​ជុំវីញទីរួមស្រុកដើម្បីស្វែងយល់ជីវភាពរស់នៅរបស់
ប្រជាជន”។

ជីវភាពរស់នៅសុខសាន្តត្រានរបស់ប្រជាជនជនជាតិជាតិ H’mong និងជនជាតិ Hoa នៅទីនេះធ្វើឲ្យភ្ញៀវទេសចរមានអារម្មណ៍ថាពេលវាលាកនលងផុតទៅយ៉ាងយឺត

        ទីរួមស្រុក Pho Bang ស្ថិតនៅជ្រលងភ្នំមួយដោយមានភ្នំខ្ពស់ៗព័ទ្ធជំវិញ។​ ទីរួម
ស្រុក​នេះមានវិថីចំនួនតែពីរប៉ុណ្ណោះដែលមានផ្ទះសំបែងយ៉ាងតិចតួចស្ថិតនៅតាម
សង្ខងផ្លូវធំ។ ផ្ទះរបស់ប្រជាជននៅទីនេះភាគច្រើនត្រូវបានកសាងឡើងតាមបែប
បង្ហាប់ដីជាបាតនិងជញ្ជាំងដែល​មានអាយុជាង១០០ឆ្នាំមកហើយ។ ដោយសារនេះ
ជាកន្លែងរស់នៅ​របស់ជនជាតិ​ H’mong និងជនជាតិ Hoa បានជានៅទីរួមស្រុក Pho
 Bang គ្មានផ្ទះឈើដូចនៅតំបន់​ផ្សេងៗ​ក្នុងស្រុក​ ​Dong​ Van ដែលមានជនជាតិ Dao
Tay Nùng នោះឡើយ។ ផ្ទះធ្វើអំពីដីចាស់ៗ​នៅទីនេះធ្វើ​ឲ្យអ្នកទេសចរមានចំណាប់
អារម្មណ៍ចំពោះអតីតកាលនិងភាពស្ងប់ស្ងាត់។ ​តាម​លោក Mua San Say ជាអ្នកទី
រួមស្រុក Pho Bang បានសំណេះសំណាលថា

      “ផ្ទះនៅទីនេះសុទ្ធតែជាផ្ទះសាងសង់តាមបែបប្រពៃណីដោយមានសសរធ្វើអំពី
ឈើ ជញ្ជាំងធ្វើអំពីដី។ យើងខ្ញុំចូលចិត្តរស់នៅក្នុងផ្ទះប្រពៃណីជាង។ នៅក្នុងផ្ទះធ្វើ
អំពីដីក្នុងរដូវរងារវាកក់ក្ដៅណាស់ រីឯនៅអំឡុងពេលរដូវក្ដៅគឺវារហើយស្រួលទៅ
វិញ។​ប្រសិនបើមាន​ឈើនិង​ក្បឿងគ្រប់គ្រាន់ហើយគឺការបង្ហាប់ដីធ្វើជញ្ជាំងសម្រាប់
ផ្ទះមួយខ្នងអស់រយៈពេលមួយខែ“។

        ជីវភាពរស់នៅសុខសាន្តត្រានរបស់ប្រជាជនជនជាតិជាតិ H’mong និងជនជាតិ
 Hoa​ នៅទីនេះធ្វើឲ្យភ្ញៀវទេសចរមានអារម្មណ៍ថាពេលវាលាកនលងផុតទៅយ៉ាង
យឺត។ ពេលមកទស្សនាផ្ទះបុរាណទាំងនោះអ្នកទេសចរតែងតែជួបយាយចាស់ៗ
អង្គុយនៅក្បែរចង្ក្រានភ្លើងធ្វើការប៉ាក់ដេរខោអាវតាំងពីព្រឹករហូតដល់យប់។ ពេល
មានភ្ញៀវមកលេង ម្ចាស់ផ្ទះតែងតែអញ្ចើញភ្ញៀវពិសាទឹកតែឬស្រាពោត។ ប្រជាពល
រដ្ឋ នៅ Pho Bang ក៏ឧទេ្ទសនាមជាមួយ​ភ្ញៀវទេសចរអំពីម្ហូបជាបរពៃណីរបស់ជន
ជាតិខ្លួនដែរ។ អ្នកស្រី Lan May Di ជនជាតិ Hoa នៅទីរួមស្រុក Pho Bang ដែលកំពុង
ធ្វើមុខម្ហូបសណ្ដែក xi បានឲ្យដឹងថា

“នេះជាសណ្ដែក xi ហូបឆ្ងាញ់ណាស់។ ស្ងោរឲ្យផុយរួចដាក់ម្ទេស ជីក្រអូបនិង
គ្រឿងទេសផ្សេងៗដូចជាថាវក្វា ផ្កាកូចកាក់និងអំបិល។ ម្ហូបនេះពិសារជាមួយបាយ
ស បបរនិងបាយដំណើប។ គេធ្វើម្ហូបសណ្ដែក xi សំរាប់ហូបក្នុងឱកាសបុណ្យចូល
ឆ្នាំហើយគ្រាន់តែធ្វើនៅរដូររងារដោយនៅរដូវក្ដៅធ្វើមិនបានឡើយ”។

ប្រជាពលរដ្ឋ នៅ Pho Bang ភាគច្រើនធ្វើស្រែនិងដាំដុះផ្កាកុឡាប។ ​នៅរដូវផ្កា
រីកនៅ​ក្នុង​ជ្រលងពៅរពេញទៅដោយពណ៌ចំរុះស្រស់ស្អាតនិងពិដោរក្រអូបនៃផ្កា
កុឡាបគ្រប់​ប្រ​ភេ​ទ​​។​ របរដាំដុះផ្កាបាននាំមកនូវប្រាក់ចំណូលគ្រាន់បើ​រួមចំណែក
លើកស្ទួយជីវភាពរ​ស់នៅ​របស់ប្រជាជនក្នុងទីរួមស្រុក៕