ភូមិប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ Co Tu (រូបថត៖ baoquangnam.vn)

ដូចទៅនឹងក្រុមជនជាតិនានា ដែលរស់នៅតំបន់ Tay Nguyen នោះ ជនរួមជាតិ Co Tu នៅតែរក្សាបានពិធីបុណ្យដ៏វិសេសវិសាលជាច្រើន ក្នុងសហគមន៍ ជាពិសេសគឺពិធីចងមេត្រីភាព។ ចំពោះក្រុមជនជាតិផ្សេងៗ អ្នកភូមិ បានចងមេត្រីភាពជាបងប្អូននឹងគ្នា គឺដើម្បីរួមរស់ និងជួយឧបត្ថម្ភគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរជាងមុន។ កាចងមេត្រីភាព គឺសំដៅធ្វើឲ្យមនុស្សពីរនាក់ក្លាយទៅជាមិត្តស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នា ហើយធានាថាការចងមេត្រីភាពនេះ នឹងបន្តដល់ជំនាក់កូនចៅ។ លោក Ploong Plenh នៅឃុំ Lang ស្រុក Tay Giang ខេត្ត Quang Nam បានឲ្យដឹងថា៖ ពិធីចងមេត្រីភាពរបស់ជនជាតិ Co Tu នៅខេត្ត Quang Nam តែងតែបានប្រារព្ធធ្វើនៅក្នុងព្រៃ រវាងជនជាតិ Co Tu ជាមួយគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានឲ្យដឹងថា៖

“នៅក្នុងជីវភាពរស់នៅនឹងកើតមានការខ្វែងគំនិតគ្នារវាងភូមិមួយជាមួយភូមិមួយ ឬនៅវាលស្រែ ក្នុងទឹកដីភូមិមួយ ជាមួយទឹកដីភូមិមួយទៀត។ យូរ ៗ ទៅគឺការខ្វែងគំនិតនេះកាន់តែកើនឡើង។ អាស្រ័យហេតុនេះ ជនជាតិ Co Tu ជាច្រើនជំនាន់បានគិតថា មិនអាចទុកការខ្វែងគំនិតដូច្នេះទៀតឡើយ“។

មូលហេតុនៃពិធីចងមេត្រីភាពរបស់ជនជាតិ Co Tu គឺដោយសារការខ្វែងគំនិតក៏ត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងជ្រុងផ្សេងៗក្នុងជីវភាពរស់នៅទៀតផង។

“ជនជាតិ Co Tu មានទំនៀមទំលាប់ទៅចាប់ប្រពន្ធ ពោលគឺប្រសិនបើ បរុសក្នុងភូមិខ្លាំងពូកែខាងបបាញ់សត្វ ដាក់អន្ទាក់សត្វព្រៃ និងធ្វើផ្ទះ ប៉ុន្តែគ្រួសារក្រីក្រ ហើយមានបំណង់ចង់រៀបការ តែមិនអាចទៅរួចទេដោយសារលក្ខខ័ណ្ឌកាលពីមុនគឺធ្ងន់ណាស់។ ពោលគឺប្រសិនបើចង់រៀបការគឺត្រូវមានសត្វប្របី ដើម្បីធ្វើជាគ្រឿងសំណែន។ ហេតុដូច្នេះហើយ បរុសក្នុងភូមិ ត្រូវទៅចាប់ប្រន្ធនៅភូមិជិតខាងវិញ។ ប្រសិនបើនារីរូបនេះមានម្ចាស់ចិត្តហើយ គឺពិតជានាំមកនូវការខ្វែងគំនិតគ្នាផងដែរ“។

ក្រោយពីពិធីបុណ្យ អ្នកភូមិទាំងពីរមានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា រួមគ្នាទៅព្រៃ

ដើម្បីដោះស្រាយការខ្វែងគំនិតក្នុងសហគមន៍នោះ ពិធីចងមេត្រីភាពរបស់ជនជាតិ Co Tu ត្រូវបានរៀបចំឡើង។ តាមរយៈពិធីនេះ អ្នកភូមិបានបង្ហាញនូវទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធិ ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីកែលម្អរជីវភាពរស់នៅឲ្យកាន់តែល្អប្រសើរឡើង។ ប៉ន្តែ ការចងមេត្រីភាពនេះ ត្រូវធ្វើឡើងដោយស្ម័គ្រចិត្ត ហើយគ្មានភាគីណាចាប់បង្ខំភាគីណាឡើយ ជាពិសេសគឺត្រូវមានការចូលរួមរបស់ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិនៃភាគីទាំងពីផងដែរ។

“ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិត្រូវបានអ្នកភូមិជ្រើសតាំង ពោលគឺសមាជិកនីមួយៗត្រូវមានការទទួលខុសត្រូវ ហើយមានការរួមវិភាគីទាន់ដល់ភូមិ។ នៅពេលមានការខ្វែងគំនិតគ្នា ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិនៃភាគីទាំងពីរបាន ព្រមព្រៀងគ្នា ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណា អោយមានភាពសុខដុមរមនារវាងភូមិទាំងពីរ“។

គ្រឿងសំណែនក្នុងពិធីចងមេត្រីភាពរួមាន ស្រា សត្វក្របី រួមជាមួយផលិតផល ពីព្រៃភ្នំ និងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ដ៏មានតម្លៃរបស់ប្រជាជន Co Tu ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ជនរួមជាតិ Co Tu លែងប្រើប្រាស់សត្វក្របីសម្រាប់ពិធីបុណ្យទាននានាទៀតឡើយ  ហើយជំនួសដោយរូបគំនូរនិមិត្តរូបវិញ។

“ក្នុងពិធីចងមេត្រីភាព អ្នកភូមិនឹងបែងចែកជាភាគីខាងស្ត្រី និងភាគីខាងបរុស។ ភាគីបរុសនឹងត្រៀមរៀងចំសត្វក្របី សត្វគោ ពាង និងចំអិនអង្ករខ្សាយ។ ចំណែកភាគីស្ត្រីនឹងនាំមកនូវសត្វត្រី ចំអិនបាយ រៀបចំច្រៀង រាំ  ស្គរគងឃ្មោះ ហើយរៀបចំពិធីទទួលទានសត្វក្របី ចងមេត្រីភាពរវាងភូមិទាំងពីរ“។ នៅព្រឹកព្រលឹម នៃពិធីចងមេត្រីភាព គ្រូសែននឹងបែរមុខទៅទិសបូព៌ា ទទួលពន្លឺព្រះអាទិត្យ ដើម្បីបំភ្លឺដល់អ្នកភូមិ សំដៅលុបបំបាត់រាល់ការស្វែងគំនិតគ្នាដែលបានរក្សាទុកអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយក្នុងចិត្តរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ក្រោយពីពេលគ្រូសែនបានបួងសួងរួចមក ភាគីទាំងពីរបានចាប់ផ្ដើមជជែកគ្នា ផ្លាស់ប្តូរយោបល់ និងពន្យល់គ្នាដើម្បីអោយមនុស្សគ្រប់គ្នាបានយល់ដឹងពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ជាធម្មតា នៅក្នុងឱកាសនេះ ជនជាតិ Co Tu នឹងប្រើប្រាស់បទចម្រៀង ដើម្បីបកស្រាយនូវអារម្មណ៍ និងមនោសញ្ចេតនារបស់ខ្លួន។

តាមរយៈបទចម្រៀង និងការជជែកគ្នានោះ ការខ្វែងគំនិតរវាងភាគីនានានឹងត្រូវបានដោះស្រាយ។ នៅពេលនេះ ភាគីទាំងពីរបានសន្យាគ្នាជាច្រើនសម្រាប់ប៉ុន្មានថ្ងៃខាងមុខ។ ក្រោយពីពិធីបុណ្យនេះ អ្នកភូមិទាំងពីរមានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា រួមគ្នាទៅព្រៃ នារី និងបុរសនៃភូមិទាំងពីរអាចស្រឡាញ់គ្នា និងរៀបការជាមួយគ្នាដោយសេរី។ អ្នកភូមិទាំងពីរលែងមានការខ្វែងគំនិតគ្នាទៀតយ៉ាងពិតប្រាកដផងដែរ៕