(vovworld) - ຕອນເຊົ້າວັນທີ 1/7, ສຳພັນທະມິດກຳອຳນາດຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ, ເຊິ່ງລວມມີພັກປະຊາທິປະໄຕເສລີ (LDP) ແລະ ພັກ Komei (NKP) ໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງອະນຸຍາດໃຫ້ປະຕິບັດສິດປ້ອງກັນລວມໝູ່ຢ່າງເປັນທາງການ. ຂໍ້ຕົກລົງນີ້ໄດ້ເປີດຊ່ອງທາງໃຫ້ລັດຖະບານຍີ່ປຸ່ນຮັບຮອງເອົາມະຕິອະທິບາຍລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບປີ 1947 ຄືນໃໝ່. ນີ້ແມ່ນການປ່ຽນແປງທີ່ມີລັກສະນະເປັນບາດລ້ຽວໃນນະໂຍບາຍປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງຍີ່ປຸ່ນ ນັບແຕ່ກຳລັງປະກອບອາວຸດຍີ່ປຸ່ນໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເມື່ອປີ 1954.
ນັບແຕ່ສິ້ນສຸດສົງຄາມໂລກເທື່ອທີ 2, ມາດຕາ 9 ຂອງລັດຖະທຳມະນູນ, ຫຼືເອີ້ນວ່າ ລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບປີ 1947, ກຳນົດວ່າ: ຍີ່ປຸ່ນຍົກເລີກການປຸກລະດົມສົງຄາມດ້ວຍສິດອຳນາດແຫ່ງລັດ, ບໍ່ຮັກສາກອງທັບບົກ, ກອງທັບເຮືອ, ກອງທັບອາກາດ ແລະ ບັນດາກຳລັງສົງຄາມອື່ນໆໄວ້, ບໍ່ຮັບຮອງສິດສູ້ຮົບກັນຂອງລັດຕະຫຼອດໄປ
ພາຍຫຼັງສົງຄາມເກືອບ 7 ທົດສະວັດ, ຄຳສັ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ກົດໜ່ວງໂຕກຽວ ໃນການຮັບປະກັນຄວາມສະຫງົບແຫ່ງຊາດ, ກໍ່ຄືເຂົ້າຮ່ວມການຮັບປະກັນຄວາມສະຫງົບໃນພາກພື້ນ. ຕໍ່ໜ້າສະພາບດັ່ງກ່າວ, ລັດຖະບານຍີ່ປຸ່ນ ຢາກອະທິບາຍຄືນມາດຕາ 9 ຂອງ ລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບ ເພື່ອແນໃສ່ເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບແຫ່ງຊາດ. ແຕ່ສິ່ງດັ່ງກ່າວຕ້ອງໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນດີຈາກ 2/3 ສສຊ ທັງໝົດໃນສະພາແຫ່ງຊາດຍີ່ປຸ່ນ ແລະ ໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນດີສ່ວນຫຼາຍຂອງປະຊາຊົນໃນການທາບທາມຄວາມເຫັນ.
ເປັນເຈົ້າການໃນການປ້ອງກັນສະຫງົບແຫ່ງຊາດ
ຕໍ່ໜ້າບັນດາການປ່ຽນແປງຂອງສະພາບໂລກ, ການແກ້ງແຍ້ງດ້ານກຳລັງແຮງຂອງບັນດາປະເທດມະຫາອຳນາດຢູ່ອາຊີ-ປາຊີຟິກ, ການອະທິບາຍລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບຄືນໃໝ່ຖືກຖືວ່າ ຈະເປີດກ້ວາງຄວາມສາມາດດ້ານການທະຫານຂອງຍີ່ປຸ່ນ ຫຼາຍພໍສົມຄວນ ດ້ວຍການຍົກເລິກຄຳສັ່ງເກືອດຫ້າມປະຕິບັດສິດປ້ອງກັນລວມໝູ່ຫຼືໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໜູນຊ່ວຍປະເທດພັນທະມິດພວມຖືກບຸກໂຈມຕີ. ເປັນອັນວ່າ, ຍີ່ປຸ່ນ ສາມາດນຳໃຊ້ກຳລັງທະຫານໃນລະດັບຕ່ຳສຸດໃນບັນດາກໍລະນີພັນທະມິດຂອງເຂົາເຈົ້າຖືກບຸກໂຈມຕີ ແລະ ການບຸກໂຈມຕີຄັ້ງນີ້ມີທັງບັນດາປັດໄຈຄື: ນາບຂູ່ເຖິງການຄົງຕົວຂອງປະເທດຍີ່ປຸ່ນ, ນາບຂູ່ໂດຍກົງຕໍ່ສິດໄດ້ດຳລົງຊີວິດ, ສິດເສລີພາບ ແລະ ມີຄວາມຜາສຸກຂອງຊາວຍີ່ປຸ່ນ. ການປ່ຽນແປງລັດຖະທຳມະນູນ ກໍ່ໄດ້ຜ່ອນຄາຍບັນດາຂໍ້ຈຳກັດສຳລັບການເຄື່ອນໄຫວຕ່າງໆ ຂອງຍີ່ປຸ່ນ ໃນບັນດາໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາສັນຕິພາບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ແລະ ຮັບມືກັບບັນດາການປະທະກັນຢູ່ໃນລະດັບຕ່ຳ.
ເລື່ອງໂຕກຽວ ສາມາດເຂົ້າຮ່ວມບັນດາການເຄື່ອນໄຫວດ້ານການທະຫານໃນພາກພື້ນຫຼາຍກ່ວາອີກ ຖືກຖືວ່າແມ່ນບາດກ້າວຫັນປ່ຽນໃຫ່ຍສຳລັບຄວາມສະຫງົບປອດໄພຂອງອາຊີ. ສາດສະດາຈານ Alan Dupont ຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລ New South Wales ປະເທດອົດສະຕາລີ ຕີລາຄາວ່າ, ຖ້າຫາກຜ່ານລະບົບການເມືອງຂອງຍີ່ປຸ່ນໄດ້, ນີ້ຈະແມ່ນການປ່ຽນແປງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນນະໂຍບາຍປ້ອງກັນຊາດຂອງຍີ່ປຸ່ນ ນັບແຕ່ກຳລັງປ້ອງກັນໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເມື່ອປີ 1954. ຕາມທ່ານ Kunihiko Miyake ອະດີດນັກການທູດຍີ່ປຸ່ນ ແລ້ວ, ສຸດທ້າຍ, ຍີ່ປຸ່ນ ກໍ່ທ່ວງທັນດ້ານມາດຖານຄວາມສະຫງົບປອດໄພທົ່ວໂລກໄດ້. ໃນຂະນະນັ້ນ, ທ່ານ Narushige Michishita ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານຄວາມສະຫງົບປອດໄພຢູ່ໂຮງຮຽນຄົ້ນຄ້ວານະໂຍບາຍແຫ່ງຊາດ (GRIPS) ຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ ຖືວ່າ, ການປ່ຽນແປງໃຫ່ຍສຳລັບນະໂຍບາຍປ້ອງກັນຊາດ ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບຂອງຍີ່ປຸ່ນ ຫຼັງສົງຄາມໂລກຈະຊ່ວຍໃຫ້ຍີ່ປຸ່ນ ປົກປ້ອງຕົນເອງໂດຍພື້ນຖານໄດ້.
ພັນທະມິດສະນັບສະໜູນ, ຫຽງສຽງສາກົນບໍ່ເຫັນດີເຫັນພ້ອມ
ມາຮອດປະຈຸບັນ, ຫຼາຍປະເທດ, ໃນນັ້ນມີບັນດາສຳພັນທະມິດຂອງຍີ່ປຸ່ນ ໄດ້ສະໜັບສະໜູນແຜນການອະທິບາຍລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບຄືນໃໝ່. ອາເມລິກາ ສະໜັບສະໜູນຍ້ອນວ່າຢາກໃຫ້ຍີ່ປຸ່ນ ມີທີ່ຕັ້ງດຸນດ່ຽວກ່ວາໃນພັນທະມິດການທະຫານອາເມລິກາ-ຍີ່ປຸ່ນ. ຖັດມາແມ່ນອົດສະຕາລີ, ຟີລິບປິນ ກໍ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ. ໃນການເຈລະຈາຫວ່າງແລ້ວນີ້ຢູ່ພະນົມເປັນ ກັບທ່ານລັດຖະມົນຕີການຕ່າງປະເທດຍີ່ປຸ່ນ Kishida, ທ່ານລັດຖະມົນຕີການຕ່າງປະເທດກຳປູເຈຍ Hor Namhong ກໍ່ຖືວ່າ, ແຜນການຂອງຍີ່ປຸ່ນ ເພື່ອແນໃສ່ມອບບົດບາດໃຫ່ຍກ່ວາໃຫ້ແກ່ກຳລັງປ້ອງກັນປະເທດນີ້ ແລະ ຈະປະກອບສ່ວນຮັກສາສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບໃນປະຊາຄົມໂລກ.
ໃນຂະນະນັ້ນ, ຈີນໃຫ້ຮູ້ວ່າ ປັກກິງຈະຍົກສູງສະຕິລະວັງຕົວຕໍ່ແຜນການຂອງຍີ່ປຸ່ນ. ສ່ວນເຊີອູນ ກໍ່ຍອມຮັບວ່າການປ້ອງກັນລວມໝູ່ ແມ່ນສິດແຫ່ງຊາດຂອງໂຕກຽວ ແຕ່ບໍ່ຮັບຮູ້ຕໍ່ເລື່ອງກຳລັງປ້ອງກັນຍີ່ປຸ່ນ (SDF) ຍື່ນມືເຂົ້າການປະທະກັນຢູ່ແຫຼມເກົາຫຼີ ເມື່ອບໍ່ທັນມີຂໍ້ສະເໜີໂດຍກົງຈາກ ສເກົາຫຼີ.
ເລື່ອງອະທິບາຍລັດຖະທຳມະນູນສັນຕິພາບຄືນໃໝ່ໄດ້ກໍ່ຄວາມຖົກຖຽງກັນໃນຫາງສຽງຍີ່ປຸ່ນ, ໂດຍບໍ່ຫົວຊາຕໍ່ເລື່ອງທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Shinzo Abe ໄດ້ຢືນຢັນແລ້ວວ່າ, ຍີ່ປຸ່ນຈະສືບຕໍ່ເປັນປະເທດສັນຕິພາບ ແລະ ກຳລັງປ້ອງກັນຍີ່ປຸ່ນ (SDF) ຈະບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມບັ້ນຮົບດ້ານການທະຫານຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ໝາກຜົນແຫ່ງການຢັ່ງຄວາມເຫັນຈາກປະຊາຊົນຍີ່ປຸ່ນ ຫວ່າງແລ້ວນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການສຳຫຼວດກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງໄດ້ຄັດຄ້ານແຜນການນີ້ ແລະ ປະຊາຊົນຍີ່ປຸ່ນກວມ ເຄິ່ງໜຶ່ງກໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານການຍົກເລີກຄຳສັ່ງຫ້າມກອງທັບເຂົ້າຮ່ວມບັ້ນຮົບຢູ່ຕ່າງປະເທດ.
ເລື່ອງບັນດາພັກການເມືອງໃນສຳພັນທະມິດກຳອຳນາດຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ ເຫັນດີຕໍ່ການປ່ຽນໃໝ່ໃນນະໂຍບາຍປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບພາຍຫຼັງສົງຄາມແມ່ນສ້າງຄວາມສະດວກໃນເບື້ອງຕົ້ນໃຫ້ແກ່ທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Shinzo Abe ໃນການປະຕິບັດແຜນການເປັນເຈົ້າການປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບແຫ່ງຊາດ. ແຕ່ຢາກໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມຈາກປະຊາຊົນນັ້ນ ກໍ່ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍຍາກທີ່ຈະຜ່ານຜ່າໄດ້ ສຳລັບສຳພັນທະມິດກຳອຳນາດໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ.