(VOV World)_ត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ រួមវិភាគទានដ៏តិចតូចក្តី​ដើម្បីលុបបំ
បាត់​ចោល​ការខ្វល់ខ្វាយ​ទោសកំហុសក្នុងសង្គ្រាម ដោយការធ្វើ​សកម្មភាព​ជាក់​ស្ដែង​នោះគឺជារបៀបដែលអតីតយុទ្ធជនអាមេរិកជ្រើសរើស។ ជាប្រចាំថ្ងៃ គេសុទ្ធតែគិតថា÷
 ការងារ​ធ្វើនិមួយៗដែលខ្លួនកំពុងធ្វើ ​នឹងរួមចំណែកណា១ដើម្បីកាត់បន្ថយ​ការ​ឈឺ ចាប់ដោយសង្គ្រាមដែលអាមេរិកបានបង្កឡើងនៅវៀតណាម។ ​

          អស់រយះពេល២៥ឆ្នាំកន្លងទៅ លោក Roy Mike Boehm បានត្រឡប់​មក​ខេត្ត ​
Quang Ngai វិញយ៉ាងទៀងទាត់គឺ​ក្នុងឱកាសខែមិនាមកដល់ម្ដង់ៗ។ ក្រោមស្ដូបគោ
រព្វ​វិញ្ញណក្ខ័ណ្ឌ​ Son My អតីតទាហានអាមេរិករូបនេះបានកូតវីយ៉ូឡុង ​ឧទ្ទិស​កុសល់ ដល់បណ្ដាវិញ្ញណក្ខ័ណ្ឌជនស៊ីវិលចំនួនជាង៥០០នាក់ ដែលត្រូវស្លាប់នាឆ្នាំ១៩៦៨។ ក្នុងរយះពេលច្រើនលឆ្នាំកន្លងទៅ ជាមួយគោលបំណងផ្សាភ្ជាប់របួសដោយសង្រ្គាម
 Roy Mike Boehm មិនគ្រាន់តែស្ម័គ្រចិត្តធ្វើជាស្ពានតភ្ជាប់ ​អំពាវនា​វ​មិត្ត​ភក្តិអន្តរជាតិ
ជួយ ឧបត្ថម្ភកសាងសាលារៀន រៃអង្គាសសម្ភារះ​បង្រៀន​សំរាប់កុមារនៅតំបន់ Son
My តែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំង​ ជួយឧបត្ថម្ភក​សាងផ្ទះមេត្តាធម៌ សំរាប់នារី អតីតយុទ្ធជន  ជនរងគ្រោះដោយជាតិគីមីពុល​ព័ណលឿងទុំនៅ ខេត្ត Quang Ngai (ភាគកណ្ដាល
វៀត ណាម)ទៀតផង។

បណ្ដាអតីតយុទ្ធជនអាមេរិក ត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ (VOV5)

          ក៏ដូចជាលោក  Roy Mike Boehm នាយកអង្គការ÷ “ អតីតទាហាន​ដើម្បី​សន្តិ
ភាព”  របស់អាមេរិក ( VFP) Suel Jones ក៏បានជ្រើសរើសការព្យាបាល÷”ស្នាម របួស ក្នុងសង្គ្រាម”ក្នុងបេះដូងខ្លួន ដោយរបៀបត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ។ ត្រឡប់មកវៀត ណាមលើកដំបូង នាឆ្នាំ ១៩៩៨ រាល់ការព្រួយបារម្មណ៍ចំពោះវៀតណាមមុនពេល
ចេញដំណើរត្រូវបានរសាត់ចោលយ៉ាងឆាប់ៗ និងជំនួសដោយ​ការងឿងឆ្ងល់អំពីការ សណ្ដោសប្រណី និងភាពស្និទ្ធិស្នាលរបស់ប្រជាជនវៀតណាម។ ​ត្រឡប់មកអាមេរិក
វិញ Suel Jones បានទៅគ្រប់មហាវិទ្យាល័យ បណ្ដាទីក្រុង​របស់អាមេរិក ដើម្បីនិយាយ អំពីជាតិគីមីពុលពណ៌លឿងទុំនៅវៀតណាម បណ្ដា​ការរងឥទ្ធិពលរបស់សង្គ្រាម១។ 
ឆ្នាំ ២០០០ Suel Jones បានត្រឡប់មកវៀត​ណាម​វិញ ក្នុងថានះជាដំណាងគណះកម្មា
ធិ ការអន្តរជាតិភូមិមិត្តភាព និងតាំងពី​នោះមក លោកបានទៅវិញទៅមករវាង វៀត
ណាម និងអាមេរិកជាញឹកញាប់ ​ដើម្បីអនុវត្តគោលបំណងរបស់ខ្លួន÷

          “ ជនគ្រប់រូបបានគិតថា÷ សង្គ្រាមនៅវៀតណាមបានបញ្ជប់ ប៉ុន្តែ មិនមែន​ដូច្នេះ
ទេ។ សង្គ្រាមបានបន្សល់ទុកការបំផ្លិចបំផ្លាញ​ជាច្រើន។​ បណ្ដាជនរងគ្រោះ​ដោយជាតិ
គីមី ពុលពណ៌លឿងទុំ ជនរងគ្រោះដោយគ្រាប់បែក នាបច្ចុប្ប​ន្ន នៅតែ​បន្តរស់នៅ ជា មួយការរងឥទ្ធិពលរបស់សង្គ្រាម។ ដូច្នេះ ការងាររបស់ខ្ញុំគឺបង្ហាញអោយប្រជាជន អា មេរិកគ្រប់រូបដឹងអំពីអ្វីដែលបានកើតមានឡើងនៅវៀត​ណាម និងប្រការអ្វីនៅតែថិត ថេរដល់ឥឡូវនេះ។ និងខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីទាំងអស់​ដើម្បីគោលដៅនេះ។”

បណ្ដាអតីតយុទ្ធជនអាមេរិក ត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ (VOV5)

          ក្រោយរយះពេល៣០ឆ្នាំ ទិវាវៀតណាមបានឯកភាព ឆ្នាំ ២០០៥ Suel John បាន រួមជាមួយបណ្ដាអតីតទាហានអាមេរិក បានសរសេរសំបុត្រ១ និងចលនាប្រជាជនអា
មេរិកចុះហត្ថលេខា អំពាវនាវ​ចែករំលែកការឈឺចាប់ដោយ​សង្គ្រាម និងការសន្យាធ្វើ
សកម្មភាព ដើម្បីសន្តិភាពនិងមិត្តភាពរវាងប្រជាជាតិទាំងពីរ។ មិនគ្រាន់តែប៉ុណ្ណោះទេ 
ពីឆ្នាំ  ២០០៨មក  បណ្ដាអតីតទាហានអាមេរិកជានិច្ចកាលប្រកៀកស្មា គាំទ្រការ ប្តឹង
ត វ៉ាទាមទារយុត្តិធម៌សំរាប់បណ្ដាជនរងគ្រោះដោយជាតិគីមីពុលពណ៌លឿងទុំ/ Dioxin
 វៀតណាម។ លោក Mike Marceau អនុប្រធានសមាគមអតីតទាហានអាមេរិក ដើម្បី
សន្តិភាព ​ជានិច្ច​កាល​រួមដំណើរជាមួយបណ្ដាជនរងគ្រោះដោយជាតិគីមីពុលពណ៌
លឿងទុំ/ Dioxin ​វៀតណាម បានអោយដឹងថា÷

          “ យើងខ្ញុំជានិច្ចកាលខំប្រឹងប្រែងផ្លាស់ប្តូរសម្បជញ្ញះរបស់រដ្ឋាភិបាលនិង​ប្រជា
ជនអាមេរិក។ ការងាររបស់ខ្ញុំគឺប្រមូលផ្តុំភ័ស្តុតាងស្របច្បាប់ជាច្រើនថែមទៀត ស្ដីពី
ការរង ឥទ្ធិពលរបស់សង្គ្រាចំពោះបណ្ដាជនរងគ្រោះវៀតណាម ដាក់ជូនទៅសភាអា
មេរិក  និងអំពាវនាវជួយឧបត្ថម្ភជនរងគ្រោះសង្គ្រាមនៅវៀតណាម។ ”

 វៀតណាម ​តំបន់ដីមុននេះជិត៤០ឆ្នាំ ដែល​ពោពេញទៅដោយក្តីរន្ធត់ ឃោឃៅ​
របស់​គ្រាប់​បែក​ស្ថិតនៅក្នុងមេម័រ ចំពោះបណ្ដាអតីតទាហានអាមេរិក។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ 
​ក្រោយ​រយះ ពេល៣៨ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមបញ្ជប់ និងក្រោយរយះពេល១៨ឆ្នាំ​ ប្រទេស
ទាំងពីរប្រក្រតី ទំនាក់ទំនង បានមានអតីតទាហានអាមេរិកជាច្រើន​នាក់ មកដល់វៀត
ណាម។ ក្នុងកំណាត់ផ្លូវនិមួយៗដែលគេឈប់សម្រាក់ សុទ្ធតែលៃទុកចំណាប់អារម្មណ៍
យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ អំពីមនោសញ្ជេតនា កក់ក្តៅ ទឹកចិត្តលើកលែងទោសរបស់ប្រជាជន
វៀតណាម និងគេបានយល់ថា÷ សង្គ្រាមគ្មានអត្ថន័យអ្វីសោះ។ មនុស្សជាច្រើននាក់
បាន សំណេះសំណាលថា÷ គេមាន​អារម្មណ៍ ដូចជាបានត្រឡប់មកគ្រួ សារពោពេញ
ទៅដោយ មនោសញ្ជេតនា ​ដូចជាការចែករំលែករបស់អតីតទាហាន Suel Johns:

          “ ខ្ញុំនៅតែនិយាយថា÷​ខ្ញុំបានកើតមានឡើងនៅវៀតណាមនាឆ្នាំ ១៩៦៨។ ​ពី ព្រោះ ចំពោះបុគ្គលខ្ញុំ ក្នុងនាទីនិមួយៗ សុទ្ធតែមានរូបភាពវៀតណាម។ ​ដូច្នេះ ខ្ញុំនិ
យាយ ជាមួយគេថា ខ្ញុំបានកើតមានឡើងនៅវៀតណាម។ ទោះបីជាមិនដូចជនវៀត
ណាម ក្តី ប៉ុន្តែ បេះដូងរបស់ខ្ញុំបានចំណុះវៀតណាមហើយ៕”