ຈຸດປະສົງຂອງການພົບປະສັງສັນແມ່ນເກັບໂຮມຂໍ້ມູນຂ່າວສານກ່ຽວກັບວິວັດການເຄື່ອນໄຫວປະຕິວັດຂອງປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ, ປະທານ ສຸພານຸວົງ ຢູ່ ຫວຽດນາມ ນັບແຕ່ຊຸມປີ 1950 ເປັນຕົ້ນໄປ. ຈາກນັ້ນ, ຈະສ້າງ ແລະ ເພີ່ມເຕີມໃສ່ເອກະສານປະຫວັດສາດ ເພື່ອປະກອບສ່ວນເປີດກ້ວາງ, ສ້າງຫໍພິພິທະພັນ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ແລະ ບັນດາຫໍພິພິທະພັນອື່ນຂອງປະເທດລາວ.

ບັນດາພະນັກງານອາວຸໂສທີ່ເຄີຍມີການເຄື່ອນໄຫວ, ຮັບໃຊ້ບັນດາການນຳ ລາວ

ທີ່ການພົບປະສັງສັນ, ອະດີດທະຫານອາສາສະໝັກ, ນັກຊ່ຽວຊານ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ລາວ ກ່ວາ 10 ຄົນ ແລະ ພະນັກງານພວມປະຕິບັດວຽກງານຢູ່ຄະນະຮັບຜິດຊອບຫໍພິພິທະພັນ ໄກສອນ ພົມວິຫານ 9 ຄົນ ໄດ້ມີໂອກາດພົບປະໂອ້ລົມນຳກັນດ້ວຍຄວາມອົບອຸ່ນຢູ່ຫ້ອງປະຊຸມ. ອ້າຍ ທອງວັນ ທອງດີ, ຫົວໜ້າຄະນະພະນັກງານຫໍພິພິທະພັນ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

ພວກຫຼານເປັນຖັນແຖວພະນັກງານໜຸ່ມ, ມີຂໍ້ມູນຫລາຍຢ່າງທີ່ຍັງບໍ່ທັນຕອບສະໜອງໄດ້ຕາມຄວາມຮຽກຮ້ອງຂອງໜ້າວຽກ, ບາງຂໍ້ມູນຍັງລັງເລໃຈ, ຜູ້ນີ້ເວົ້າຕ່າງ, ຜູ້ນັ້ນກໍ່ເວົ້າຕ່າງ. ພວກຫລາຍມີຄວາມເປັນກຽດ ແລະ ເບີກບານມ່ວນຊື່ນທີ່ໄດ້ພົບກັບພວກລຸງ ແລະ ຢາກຂໍ້ໃຫ້ພວກລຸງຊ່ວຍເຫຼືອພວກຫຼານຕາມກຳລັງຄວາມສາມາດກ່ຽວກັບຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຖິງການເຄື່ອນໄຫວຂອງບັນດາການນຳການປະຕິວັດລາວ, ພິເສດແມ່ນທ່ານປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ແລະ ປະທານ ສຸພານຸວົງ.

ຄະນະພະນັກງານຫໍພິພິທະພັນ ໄກສອນ ພົມວິຫານ

ເມື່ອຫວນຄືນບັນດາອະນຸສອນທີ່ເປັນໜ້າປະທັບໃຈກ່ຽວກັບປະທານ ສຸພານຸວົງ, ທ່ານພົນຈັດຕະວາ ຮີ່ງດັກເຮືອງ, ຫົວໜ້າຄະນະນັກຊ່ຽວຊານການທະຫານ ຫວຽດນາມ ຊ່ວຍ ລາວ ໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມໃນໃຈວ່າ: ຕົນເອງມີຄວາມໂຊກດີທີ່ໄດ້ພົບປະກັບປະທານ ສຸພານຸວົງ ແຕ່ປີ 1940 ຢູ່ນະຄອນ ຍາຈາງ. ຄາວນັ້ນ, ປະທານ ສຸພານຸວົງ ເປັນນັກວິສາວະກອນຂົວທາງທີ່ສຸດຈິດສຸດໃຈຕໍ່ວຽກງານ. ທ່ານພົນຈັດຕະວາ ຮີ່ງດັກເຮືອງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

ສະຫາຍ ສຸພານຸວົງ ຜູ້ທີ່ປີຊາສາມາດທີ່ສຸດສຳລັບປະຊາຊົນ ລາວ, ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ, ຜູ້ທີ່ປະຕິບັດວຽກງານເປັນຊ່ຽວຊານ ແລະ ອາສາສະໝັກຢູ່ນີ້, ລ້ວນແຕ່ມີຄວາມປະທັບໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງ. ສະຫາຍ ສຸພານຸວົງ ໄດ້ຍອມປະລະຖານະເຊື້ອສາຍລາດຊະວົງຂອງຕົນ ເພື່ອໄປເຮັດການປະຕິວັດ, ຍອມດຳລົງຊີວິດໃນສະພາບທີ່ຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກ. ພວກຂ້າພະເຈົ້ານັບຖືການກະທຳນີ້ທີ່ສຸດ, ຍ້ອນພວກຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ: ພວກຂ້າພະເຈົ້າເຮັດການປະຕິວັດແມ່ນເລີ່ມມາຈາກຄົນທີ່ທຸກຍາກ, ຄົນທີ່ຖືກເປັນຂ້າທາດ, ແຕ່ວ່າ ສະຫາຍ ສຸພານຸລົງ ພັດກຳເນີດມາຈາກເຊື້ອສາຍລາດຊະວົງ.

        ໂດຍເປັນພະນັກງານເຄື່ອນໄຫວຢູ່ທ້ອງຖິ່ນກ່ອນປີ 1945, ຮອດປີ 1954 ໄດ້ຖືກສົ່ງໄປຊ່ວຍປະເທດລາວ, ລຸງ ຮ່າມິງເຕິນ, ອາຍຸກ່ວາ 90 ປີ ພວມຫວນຄືນຫລັງບັນດາອະນຸສອນເມື່ອຄາວເປັນທີ່ປຶກສາດ້ານການທະຫານໃຫ້ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ.

ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ສ້າງບັນດາອະນຸສອນອັນເລິກເຊິ່ງທີ່ສຸດໃຫ້ແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າຖືເພິ່ນເປັນສະຫາຍການນຳຂັ້ນສູງໃນໃຈຂ້າພະເຈົ້າ, ເພິ່ນກໍ່ດີຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າຫລາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂຽນປື້ມຫົວໜຶ່ງໃຫ້ເພິ່ນ ທີ່ມີຫົວຂໍ້ວ່າ: ບາງບົດຮຽນ ແລະ ທິດທາງໃໝ່ຂອງການປະຕິວັດລາວ. ເມື່ອຂຽນແລ້ວ, ເພີ່ນກໍ່ໄດ້ຍ້ອງ ແລະ ມອບປື້ມຫົວໜຶ່ງໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ເຊິ່ງຂຽນຢູ່ໃນໜ້າປົກວ່າ: ຂໍມອບເປັນທີ່ລະລຶກໃຫ້ແກ່ສະຫາຍ ຮ່າມິງເຕິນ, ມາຮອດດຽວນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຮັກສາໄວ້, ນັ້ນແມ່ນອະນຸສອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຖືເປັນສຳຄັນທີ່ສຸດ.

ລຸງ ຮ່າມິງເຕິນ

ໂດຍໄດ້ຮັບຟັງບັນດາເລື່ອງລາວ, ບັນດາອະນຸສອນຈາກບັນດາພະນັກງານອາວຸໂສທີ່ເຄີຍມີການເຄື່ອນໄຫວ, ຮັບໃຊ້ບັນດາການນຳ ລາວ. ເອື້ອຍ ສຸດຕາ ຄາຖາໝື່ນບຸນ, ຮອງຫົວໜ້າພະແນກໂຄສະນາ ແລະ ບັນຍາຍ, ຫໍພິພິທະພັນ ໄກສອນ ພົມວິຫານ; ເອື້ອຍ ພັນລານີ ພິມມະເສນ, ວິຊາການຢູ່ອະນຸສອນສະຖານປະທານ ສຸພານຸວົງ ໄດ້ມີຄວາມຕື້ນຕັນໃຈ ແລະ ເອກອ້າງທະນົງໃຈ, ໝັ້ນໝາຍວ່າ ຈະມານະຍາຍາມຮ່ຳຮຽນ, ສະສົມປະສົບການໃຫ້ສົມກັບຄຸນງາມຄວາມດີອັນໃຫຍ່ຫລວງຂອງຄົນລຸ້ນກ່ອນທີ່ໄດ້ເພີ່ມພູນຄູນສ້າງ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ການພົວພັນມິດຕະພາບແບບພິເສດລະຫວ່າງ ຫວຽດນາມ ແລະ ລາວ ສວຍສົດງົດງາມ ແລະ ໝັ້ນຄົງທະນົງແກ່ນຕະຫລອດການ:

ເນື່ອງໃນໂອກາດນີ້, ຕາງໜ້າຝ່າຍ ລາວ ໄດ້ມອບຂອງຂວັນໃຫ້ບັນດາສະຫາຍຝ່າຍ ຫວຽດນາມ ເພື່ອຈາລຶກບັນດາການອຸທິດສ່ວນຂອງບັນດານັກຊ່ຽວຊານການທະຫານ ຫວຽດນາມ ໃນພາລະກິດຕໍ່ສູ້ຍາດເອົາເອກະລາດ , ທ້ອນໂຮມປະເທດຊາດເປັນເອກະພາບຂອງປະຊາຊົນ ລາວ ບັນດາເຜົ່າ, ປະກອບສ່ວນເພີ່ມພູນຄູນສ້າງ, ພັດທະນາສາຍພົວພັນມິດຕະພາບ, ຄວາມສາມັກຄີແບບພິເສດລະຫວ່າງ 2 ປະເທດ ຫວຽດນາມ ແລະ ລາວ./.