ບໍມີໃຜໄດ້ຮູ້ວ່າ ຕົ້ນງິ້ວໄດ້ມີມາແຕ່ຍາມໃດ, ແຕ່ກໍ່ມີບາງຄົນຢູ່ແຫ່ງນີ້ໄດ້ເວົ້າວ່າ ນີ້ແມ່ນຕົ້ນງິ້ວໄດ້ມີອາຍຸກ່ວາ 100 ປີ ແລະ ໄດ້ເປັນສັກຂີພິຍານການປ່ຽນແປງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງ ມະນຸດແລະດິນແດນແຫ່ງນີ້.

ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຕົ້ນງິ້ວຢູ່ລ້າງເຊີນກາຍເປັນພິເສດຫຼາຍຂຶ້ນເມື່ອໄດ້ຄົງຕົວຢູ່ຄຽງຂ້າງພະນາງບ່າໂກທີ່ເກົ່າແກ່

ຊາວບ້ານເຕີນໝີໄດ້ເລົ່າສູ່ຟັງວ່າ ພະນາງບ່າໂກ ກໍ່ແມ່ນນາຍພົນຍິງຂອງເດທ໊າມ (1858-1913) ຊຶ່ງແມ່ນຜູ້ໄດ້ນຳພາກອງກຳລັງໄປປົກປັກຮັກສາເມືອງລ້າງເທືອງ. ໃນການປຸກຈົມຕີດັ່ງກ່າວ ພະນາງບ່າໂກໄດ້ຖືກສັດຕູປິດລ້ອມຕາມລາ ດັ່ງນັ້ນ ພະນາງໄດ້ແລ່ນໄປຂົວບັກຢາງ ເດັດດ່ຽວບໍ່ປະໃຫ້ສັດຕູ ຈັບຕົວ, ພະນາງໄດ້ໂດດລົງແມ່ນ້ຳເທືອງເພື່ອຂ້າຕົວຕາຍ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ສົບຂອງພະນາງໄດ້ຖືກນ້ຳມ້ວນໄປບໍລິເວນ ຕັ້ງຫໍບູຊາໃນປັດຈຸບັນ ແລະ ໄດ້ຖືກຊາວທ້ອງຖິ່ນຈັດພິທີຟັ່ງສົບ ແລະ ປູກສ້າງຫໍບູຊາພະນາງບ່າໂກ