(ບາວງອັກ, ນັກສຶກສາປີທີ 4 ມະຫາວິທະຍາໄລ President Indonesia)

        ພາຍຫຼັງຊຸມມື້ທີ່ໝົກໝຸ້ນຄວາມໄຝ່ຝັນຍາກແນະນຳເຍື່ອງອາຫານ ຫວຽດນາມ ເຖິງເພື່ອນມິດສາກົນ ແລະ ອິນໂດເນເຊຍ, ບາວງອັກ, ນັກສຶກສາປີທີ 4 ມະຫາວິທະຍາໄລ President Indonesia ດ້ວຍຄວາມມານະພະຍາຍາມ, ການໜູນຊ່ວຍຂອງບັນດາເພື່ອນ ຫວຽດນາມ ແລະ ຄອບຄົວ ໄດ້ປະຕິບັດສຳເລັດການຈັດຄ່ຳຄືນງານອາຫານ ເຝີ ຫວຽດນາມ - ສ້າງຄວາມປະທັບໃຈທີ່ຍາກຈະລື່ມໄດ້ສຳລັບຄູອາຈານ ແລະ ເພື່ອນມິດ ອິນໂດເນຍເຊຍ.

        ສັບປະດາອາຫານການກິນຂອງມະຫາວິທະຍາໄລ President Indonesia ຈັດຂຶ້ນຢ່າງຟົດຟື້ນມ່ວນຊື່ນ ດ້ວຍການແນະນຳບັນດາເຍື່ອງອາຫານພື້ນເມືອງຂອງບັນດານັກສຶກສາໃນໂຮງຮຽນ. ພ້ອມກັບເຍື່ອງອາຫານຂອງ ສ.ເກົາຫຼີ ຫຼື ຍີ່ປຸ່ນ, ເບິ່ງຄືວ່າ ເຍື່ອງອາຫານຂອງ ຫວຽດນາມ, ຄື: ເຝີ, ຢໍ່ຈືນ ຫຼື ເຂົ້າຕົ້ມກໍ່ແມ່ນບັນດາເຍື່ອງອາຫານທີ່ລື້ງເຄີຍສຳລັບບັນດານັກສຶກສາໃນໂຮງຮຽນ ຍ້ອນວ່າ ງອັກ ມັກຈະນຳເອົາເຍື່ອງອາຫານນີ້ມາແນະນຳໃຫ້ບັນດາຜູ້ເປັນສ່ຽວຂອງຕົນໃນໂຮງຮຽນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຢາກເຜີຍແຜ່ອາຫານການກິນຂອງ ຫວຽດນາມ ໃຫ້ກວ້າງກວ່າ, ນັບແຕ່ເມື່ອທາງໂຮງຮຽນມີແຜນການຈັດງານບຸນອາຫານ ແລະ ຈາກການແນະນຳຂອງອະທິການບໍດີໂຮງຮຽນ ພາຍຫຼັງທີ່ໄດ້ຮັບປະທານເຍື່ອງອາຫານເຝີຂອງ ຫວຽດນາມ ໃນບັນດາງານບຸນຂອງສະຖານທູດ ຫວຽດນາມ ປະຈຳ ຈາກາກຕາ, ງອັກ ໄດ້ຄິດເຖິງການຈັດຄ່ຳຄືນງານອາຫານເຝີ ແລະ ບັນດາເຍື່ອງອາຫານພື້ນເມືອງຂອງ ຫວຽດນາມ ຄື ຢໍ່ຈືນ ເພື່ອແນະນຳໃຫ້ບັນດາຄູອາຈານ ແລະ ເພື່ອນມິດໃນໂຮງຮຽນໃຫ້ຫຼາຍກວ່າ. ບາວງອັກ, ແບ່ງປັນວ່າ:

        “ແຕ່ລະເທື່ອ, ເມື່ອເວົ້າເຖິງອາຫານການກິນຂອງ ຫວຽດນາມ, ບັນດາເພື່ອນມິດສາກົນລ້ວນແຕ່ເວົ້າເຖິງເຝີ. ຜ່ານງານບຸນອາຫານການກິນນີ້, ນ້ອງຄິດວ່າ ຈະມີເພື່ອນຫຼາຍຄົນໄດ້ຮັບປະທານເຍື່ອງອາຫານເຝີ ຫຼື ບັນດາເຍື່ອງອາຫານອື່ນຂອງ ຫວຽດນາມ. ເຂົາເຈົ້າກໍ່ຈະຮັກປະເທດ ແລະ ຊາວ ຫວຽດນາມ ຫຼາຍກວ່າອີກ. ນ້ອງຄິດວ່າ, ນີ້ແມ່ນໂອກາດທີ່ດີເພື່ອແນະນຳໃຫ້ບັນດາເພື່ອນຊາວ ອິນໂດເນເຊຍ ແລະ ສາກົນ ໄດ້ຮູ້ຈັກເຖິງບັນດາເຍື່ອງອາຫານ ແລະ ວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ”.

        ໂດຍແມ່ນນັກສຶກສາປີສຸດທ້າຍ ສະນັ້ນ ກໍ່ຂ້ອນຂ້າງ ຄາວຽກງານຫຼາຍຢ່າງ, ເລື່ອງແຕ່ງເຝີນັບຮ້ອຍຖ້ວຍ ຫຼື ເຮັດຢໍ່ຈືນນັບຮ້ອຍອັນ ດ້ວຍບັນດາແຫຼ່ງວັດຖຸດິບທີ່ຫາຍາກຄືຢູ່ ອິນໂດເນເຊຍ ແມ່ນບັນຫາໜຶ່ງທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ. ເອື້ອຍ ຫງວຽນຮ່ຽນ, ແມ່ຂອງ ບາວງອັກ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ໄດ້ພ້ອມກັບລູກ ແລະ ບັນດາປ້າລຸງອ່າວອາຫວຽດນາມ ກະກຽມເປັນຫຼາຍມື້ເພື່ອໜູນຊ່ວຍລູກປະຕິບັດຄວາມປາດຖະໜາຂອງຕົນ. ເອື້ອຍ ຮ່ຽນ ແບ່ງປັນວ່າ:

        “ໂດຍແມ່ນຜູ້ເປັນແມ່, ຍາມໃດຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ສະໜັບສະໜູນລູກຂອງຕົນໃນທຸກກິດຈະກຳໃນໂຮງຮຽນ. ພິເສດ, ນີ້ພັດແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວໂຄສະນາອາຫານການກິນ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ພາບພົດຂອງ ຫວຽດນາມ, ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຄອບຄົວກໍ່ລ້ວນແຕ່ສະໜັບສະໜູນ. ໃນເບື້ອງຕົ້ນກໍ່ຄິດວ່າຈະປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງຍ້ອນຕ້ອງເຮັດເປັນຈຳນວນຫຼາຍ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຄອບຄົວ, ພ້ອມດ້ວຍການໜູນຊ່ວຍຂອງບັນດາລຸ່ງປ້າອາວອາ ສຸດທ້າຍກໍ່ໄດ້ປະຕິບັດສຳເລັດ”.

(ນັກສຶກສາ ອິນໂດເນເຊຍ ເຂົ້າຮ່ວມສັບປະດາອາຫານການກິນ)

        ພາບບັນດາກຸບຂອງ ຫວຽດນາມ ຫ້ອຍຢູ່ງ່າດອກຄາຍສີບົວເທິງໂຕະ, ບັນດາຖ້ວຍເຝີຮ້ອນໆ, ຢໍ່ຈືນກອບໆ ໄດ້ນຳມາເຊິ່ງຮູບພາບທີ່ຍາກຈະລືມໄດ້ສຳລັບບັນດາຄູອາຈານ ແລະ ນັກສຶກສາໃນໂຮງຮຽນ. ພ້ອມກັບຮູບພາບຍິງສາວຊາວ ຫວຽດນາມ ນຸ່ງສຸດເຊື້ອຍາວ, ປະເທດ ຫວຽດນາມ ທີ່ສວຍງາມ, ພ້ອມກັບເຍື່ອງອາຫານທີ່ອຸດົມສົມບູນນັ້ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ບັນດານັກສຶກສາ ອິນໂດເນເຊຍ ແລະ ສາກົນມີຄວາມຫ້າວຫັນຢາກມາຢ້ຽມຢາມ ຫວຽດນາມ ໃນຊຸມມື້ໃກ້ໆນີ້, ເພື່ອຮັບປະທານເຍື່ອງອາຫານເຝີ ຫວຽດນາມ ຢູ່ດິນແດນ ຫວຽດນາມ. ນັກສຶກສາ ອິນໂດເນເຊຍ ຜູ້ໜຶ່ງແບ່ງປັນວ່າ:

        “ເຍື່ອງອາຫານນີ້ແຊບອີຫຼີ. ກ່ອນນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ແນວໃດກໍ່ຈະບໍ່ມັກເຍື່ອງອາຫານນີ້ ຍ້ອນມີລົດຊາດແຕກຕ່າງກັບບັນດາເຍື່ອງອາຫານຂອງ ອິນໂດເນເຊຍ, ແຕ່ສຸດທ້າຍຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ມັກກິນ. ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໄປ ຫວຽດນາມ ໃນທັນທີ ແລະ ໄດ້ຮັບປະທານເຍື່ອງອາຫານ ຫວຽດນາມ ຢູ່ດິນແດນ ຫວຽດນາມ. ນີ້ແມ່ນງານບຸນອາຫານການກິນທຳອິດທີ່ໄດ້ຈັດຂຶ້ນຢູ່ໂຮງຮຽນ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າ ຈະມີຫຼາຍງານບຸນອາຫານການກິນຂອງ ຫວຽດນາມ, ກໍ່ຄືບັນດາປະເທດອື່ນ ຈະໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນໂຮງຮຽຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າຕື່ມອີກ”.

        ດ້ວຍປະຊາຄົມຊາວ ຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ ອິນໂດເນເຊຍ, ມີແຕ່ປະມານ 500 ຄົນເທົ່ານັ້ນ (ຕາມການສະຖິຕິຂອງສະຖານທູດ ຫວຽດນາມ ປະຈຳ ອິນໂດເນເຊຍ), ເລື່ອງເຜີຍແຜ່ເຍື່ອງອາຫານ ຫວຽດນາມ ແມ່ນສິ່ງຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຮ້ານອາຫານແຫ່ງຕ່າງໆຂອງ ຫວຽດນາມ ຢູ່ບັນດາສູນການຄ້າທີ່ ຈາກາກຕາ ຍາມໃດກໍ່ມີແຂກເປັນຈຳນວນຫຼາຍ ຫຼື ບັນດາຄວາມມານະພະຍາຍາມແນະນຳອາຫານການກິນຂອງ ຫວຽດນາມ ເຖິງເພື່ອນມິດສາກົນຂອງລຸ້ນໜຸ່ມ ຫວຽດນາມ ຄື ບາວງອັກ ທີ່ພວມດຳລົງຊີວິດ ແລະ ເຮັດວຽກຢູ່ ອິນໂດເນເຊຍ ກໍ່ແມ່ນບັນດາກ້ອນຫີນຈີ່ອັນໜ້ອຍໆ, ສ້າງການຊຸກຍູ້ການພົບປະແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳ ແລະ ປະຊາຊົນລະຫວ່າງ 2 ປະເທດເທື່ອລະກ້າວ.