ທຸກໆມື້ ລຸງ ເຈີນວັນຕຽນ ຢູ່ ບ້ານ ຮວ່າເດ ຕາແສງ ຮວ່າເຕ ເມືອງ ໝີຊວຽນ ໄປເບິ່ງທົ່ງນາປູກເຂົ້າພັນ ST24 ແລະ ປະສົມກັບການລ້ຽງກຸ້ງ. ປີນີ້ ດິນຟ້າອາກາດເອື້ອອຳນວຍຄວາມສະດວກ, ສະນັ້ນ  ເຂົ້າ ແລະ ກຸ້ງ ລ້ວນແຕ່ເຕີບໂຕດີ. ລຸງ ຕຽນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ພາຍຫລັງກ່ຽວເຂົ້າແລ້ວ ແມ່ນການເກັບກູ້ກຸ້ງ. ຮອດເດືອນເມສາ ຈະປ່ອຍນ້ຳເຄັມເຂົ້າທົ່ງນາເພື່ອສືບຕໍ່ລ້ຽງກຸ້ງ. ລຸງ ຕຽນ ກໍ່ແມ່ນຫນຶ່ງໃນບັນດາຄອບຄົວຕິດພັນກັບຮູບແບບ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ແລະ ຍ້ອນມີຮູບແບບນີ້ ຄອບຄົວຂອງລຸງຍາມໃດກໍ່ມີລາຍຮັບເປັນປົກກະຕິ.

ເຂດດິນ ເມືອງ ໝີຊວຽນ ມີ 6 ເດືອນ ແມ່ນນ້ຳເຄັມຊຶມເຂົ້າ ແລະ 6 ເດືອນແມ່ນນ້ຳຈືດ. ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ຢູ່ທີ່ນີ້ ອີງຕາມເງື່ອນໄຂທຳມະຊາດເພື່ອທຳການປູກຝັງ ລ້ຽງກຸ້ງ. ຮູບແບບ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ຍາມໃດກໍ່ແມ່ນຮູບແບບກະສິກຳທີ່ຍືນຍົງ. ລຸງ ຕ້າມີງແບກ ຢູ່ ບ້ານ ຮ່ວາເດ ຕາແສງ ຮ່ວາຕູ 1 ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຄອບຄົວລຸງ ມີເນື້ອທີ່ດິນ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ປະມານ 6000 ຕາແມັດ, ແຕ່ລະລະດູສາມາດລ້ຽງກຸ້ງ ໄດ້ກວ່າ 1,5 ໂຕນ, ແລະ ເກັບກ່ຽວເຂົ້າ ໄດ້ປະມານ 500 ກິໂລກຼາມ/່1000 ຕາແມັດ. ລຸງ ແບກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ນີ້ແມ່ນຮູບແບບການຜະລິດທີ່ຍືນຍົງ ເປັນຕົ້ນຕໍ່ຫນ້າສິ່ງທ້າທາຍຈາກການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດຄືປະຈຸບັນ ສະນັ້ນ ໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ ຄອບຄົວຂອງລຸງ ຈະສືບຕໍ່ຕິດພັນກັບຮູບແບບນີ້.

“ຮູບແບບ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້ານຳມາເຊິ່ງລາຍຮັບບໍ່ສູງ ແຕ່ພັດມີຄວາມຍືນຍົງກວ່າ. ທັງມີລາຍຮັບຈາກການຂາຍກຸ້ງ ທັງມີເຂົ້າກິນ. ຍືນຍົງຢູ່ບ່ອນວ່າ ລ້ຽງກຸ້ງໃນລະດູການຫນຶ່ງແລ້ວ ຫັນມາປູກເຂົ້າໃນລະດູການຫນຶ່ງ. ເມື່ອປູກເຂົ້າຈະຊ່ວຍດັດສ້າງສະພາບແວດລ້ອມໃຫ້ສະອາດ, ໃນນັ້ນ ຂີ້ກຸ້ງຈະຊ່ວຍໃຫ້ຕົ້ນເຂົ້າເຕີບໃຫຍ່ໄວ.”

ເຂດ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ຢູ່ ເມືອງ ໝີຊວຽນ ໄດ້ຮັບການສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ພັດທະນາມາເປັນເວລາກວ່າ 20 ປີແລ້ວ. ຕາມນັ້ນແລ້ວ ມີເນື້ອທີ່ດິນປະມານ 10.000 ເຮັກຕາ ໂດຍແມ່ນປະຊາຊົນຢູ່ທີ່ນີ້ ຮັກສາເພື່ອທຳການຜະລິດໃນແຕ່ລະປີ ແລະ ລ້ຽງກຸ້ງຈາກ 1 -2 ລະດູການ, ປູກເຂົ້າ ໃນລະດູການຫນຶ່ງ. ໃນຊຸມປີຜ່ານມາ, ເພື່ອເພີ່ມລາຍຮັບ, ມູນຄ່າຈາກຮູບແບບ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້ານັ້ນ ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ທຳການຜະລິດຕາມທິດຫລັກອະນາໄມຄວາມປອດໄພດ້ານສະບຽງອາຫານ, ນຳເອົາບັນດາແນວພັນເຂົ້າມີມູນຄ່າດ້ານເສດຖະກິດສູງເຂົ້າໃນການຜະລິດ. ມາຮອດປະຈຸບັນ ມີ ສອງສະຫະກອນລ້ຽງກຸ້ງ ບັນລຸໃບຢັ້ງຢືນ VietGAP, ສະເພາະເຂົ້າມີປະມານ 60 ເຮັກຕາ ໄດ້ຮັບໃບຢັ້ງຢືນປອດສານພິດ. ທ່ານ ຕັ້ງແທງຈີ ຮອງຫົວຫນ້າຫ້ອງການກະສິກຳ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ເມືອງ ໝີຊວຽນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

“ຮູບແບບ ລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ນີ້ ແມ່ນຮູບແບບການຜະລິດເປັນມິດກັບສິ່ງແວດລ້ອມ. ພາຍຫລັງລ້ຽງກຸ້ງແລ້ວ ປະຊາຊົນຫັນມາປູກເຂົ້າ, ຂີ້ກຸ້ງຈະແມ່ນເປັນຟຸ່ນຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າເຕີຍໃຫຍ່ໄວ ກົງກັນຂ້າມ ຕົ້ນເຂົ້າຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງແວດລ້ອມໃນຫນອງລ້ຽງກຸ້ງສະອາດ, ປະກອບສ່ວນຊ່ວຍໃຫ້ລະດູການລ້ຽງກຸ້ງປີຕໍ່ໄປບັນລຸປະສິດທິຜົນກວ່າ.”

ໃນຊຸມປີຜ່ານມາ ສະມັດຕະພາບຈາກການລ້ຽງກຸ້ງ ຢູ່ ເມືອງ ໝີຊວຽນ ແມ່ນເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງໃນແຕ່ລະປີ. ຖ້າຫາກປີ 2015 ບັນລຸພຽງແຕ່ 30.000 ໂຕນ, ມາຮອດປີ 2018 ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ 33.600 ໂຕນ. ຍ້ອນມີຮູບແບບການຜະລິດແບບອັດສະລິຍະ, ເລື່ອງປູກເຂົ້າໃນເນື້ອທີ່ລ້ຽງກຸ້ງ ໄດ້ຊ່ວຍປັບປຸງສະພາບແວດລ້ອມຊີວະພາບເພື່ອໃຫ້ກຸ້ງພັດທະນາແບບຍືນຍົງ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ໝູນໃຊ້ຄວາມກ້າວຫນ້າດ້ານວິທະຍາສາດເຂົ້າໃນການຜະລິດ, ສະນັ້ນ ປະສິດທິຜົນດ້ານເສດຖະກິດນຳມາໃຫ້ແມ່ນສູງກວ່າ. ປະຈຸບັນ ໝີຊວຽນ ພວມສ້າງແຜນຮ່າງ “ເຂົ້າຫອມ ກຸ້ງສະອາດ” ແລະ ນຳເອົາບັນດາແນວພັນເຂົ້າພິເສດຂອງແຂວງ ເຂົ້າໃນການຜະລິດ.

ແຂວງ ຊອກຈັງ ພວມກໍ່ສ້າງເສັ້ນທາງຈາກໃຈກາງນະຄອນ ຊອກຈັງ ໄປເຖິງເຂດເສດຖະກິດຈຸດສຸມລ້ຽງກຸ້ງ  - ປູກເຂົ້າ ຂອງ ໝີຊວຽນ ດ້ວຍງົບປະມານເກືອບ 1.200 ຕື້ດົງ ຈະສ້າງເງື່ອນໄຂສະດວກໃນການຂົນສົ່ງ ແລະ ຈໍລະຈອນສິນຄ້າ  ກໍ່ຄືປະກອບສ່ວນນຳເສດຖະກິດ ສັງຄົມ ຂອງ 6 ຕາແສງ ທຳການລ້ຽງກຸ້ງ - ປູກເຂົ້າ ໃຫ້ນັບມື້ນັບພັດທະນາ. ເມືອງ ໝີຊວຽນ ເວົ້າສະເພາະ ແລະ ແຂວງ ຊອກຈັງ ເວົ້າລວມ ຕັດສິນໃຈຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍຮູບແບບການຜະລິດນີ້ ເພື່ອປັບຕົວໃຫ້ແທດເໝາະກັບການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ ທີ່ນັບມື້ນັບຜັນແປໄປຢ່າງສັບສົນຄືປະຈຸບັນ.