(VOVworld) – อนุสาวรีย์ โมนัส ก่อสร้างเมื่อปี 1961 ในสมัยของประธานาธิบดี ซูการ์โน เพื่อรำลึกถึงวันชัยชนะในการต่อสู้เพื่อช่วงชิงเอกราชของประชาชาติอินโดนีเซียจากแอกปกครองของเนเธอร์แลนด์ ซึ่งตรงกับวันที่ 19 เดือนสิงหาคมปี 1945 อนุสาวรีย์ โมนัส ตั้งอยู่ใจกลางกรุงจาการ์ตา ปัจจุบันกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาดเมื่อไปเยือนกรุงจาการ์ตา เพราะจากอนุสาวรีย์นี้ นักท่องเที่ยวสามารถชมวิวและความงามของกรุงจาการ์ตาได้จากมุมสูง

อนุสาวรีย์โมนัสตั้งอยู่ใจกลางจัตุรัส เมอร์เดก้า มีพื้นที่ 100 เฮกตา เป็นหอคอยทำจากหินอ่อนสูง 132 เมตร บนยอดมีสัญลักษณ์เปลวไฟแห่งชัยชนะหล่อจากทองแดง มีน้ำหนัก 14.5 ตัน และชุบทองคำ 50 กิโลกรัม  การก่อสร้างอนุสาวรีย์โมนัสออกแบบโดยสถาปนิก  Friedrich Silaban จากแนวคิดเรื่อง "ความอุดมสมบูรณ์" ตามความเชื่อในศาสนาพราหม์-ฮินดู ที่ให้ความสำคัญในการบูชานับถือคิวลิงค์ โดยอนุสาวรีย์แบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนที่เป็นเสาตั้งตรงกลางเป็นสัญลักษณ์ของ "ศิวลึงค์" วางอยู่บนฐานรูปทรงสี่เหลี่ยมซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่ง “โยนี” ส่วนฐานตั้งอยู่ใต้ดิน 3 เมตร ถูกออกแบบเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติอินโดนีเซีย มีพื้นที่ 640 ตารางเมตร และสามารถรองรับผู้ชมได้ 500 คน พิพิธภัณฑ์นี้จัดแสดงสิ่งของวัตถุต่างๆที่บอกเล่าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศอินโดนีเซียในยุคต่างๆ
หลังจากลงรถไฟฟ้าพานักท่องเที่ยวจากประตูของจัตุรัสไปยังฐานของหอคอยโมนัส ครอบครัวของนาย Muhammad ก็ได้เดินไปพร้อมกับกลุ่มนักท่องเที่ยวที่กำลังรอเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลา ­8 โมงเช้า แต่จำนวนคนที่มารอคิวเข้าชมก็มีมากเป็นร้อยคน“ผมมาจากเกาะ กาลีมันตัน วันนี้เป็นวันหยุด ครอบครัวผมเดินทางมาเที่ยวกรุงจากาตาร์ โดยเฉพาะอนุสาวรีย์โมนัส ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเมืองหลวง ผมอยากให้ลูกทราบเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของโมนัสมากขึ้น ตลอดจนประวัติศาสตร์ของประเทศ”

บรรยากาศภายในพิพิธภัณฑ์เย็นสบาย เนื่องจากมีกำแพง พื้นและสระน้ำที่ทำจากหินอ่อน ภายในพิพิธภัณฑ์มีการจำลองส่วนจัดแสดงที่เป็นหน้าต่างบานใหญ่ 51 บานที่บรรยายถึงประวัติศาสตร์ของอินโดนีเซียสมัยต่างๆ เช่นในยุคก่อนประวัติศาสตร์ (Prehistory) ยุคต่อสู้เพื่อปลดปล่อยประชาชาติ การพิทักษ์รักษาอธิปไตยของประเทศและภารกิจการสร้างสรรค์ประเทศในปัจจุบัน ในส่วนสุดท้ายสุดของพิพิธภัณฑ์มีห้องเล็กๆที่มีชื่อว่า “บรรยากาศแห่งเอกราช” ที่จัดแสดงธงชาติ นกอินทรีย์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอินโดนีเซีย แผนที่ประเทศและปฏิญญาเอกราชเคลือบทองคำที่ประธานาธิบดี ซูการ์โน อ่านเมื่อปี 1945 นักท่องเที่ยวชาวอินโดนีเซียและชาวต่างชาติ รวมทั้งนาย Tena นักท่องเที่ยวชาวออสเตรเลียกำลังดูภาพยนตร์ประวัติศาสตร์ นี่คือครั้งแรกที่นาย Tena เดินทางไปเที่ยวอินโดนีเซีย “ผมอยู่ที่อินโดนีเซีย 2 วันและได้เลือกโมนัสเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งแรก ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ ผมสนใจประวัติศาสตร์ของโมนัส”
การเยือนพิพิธภัณฑ์ใช้เวลา 1 ชั่วโมง ต่อจากนั้น นักท่องเที่ยวจะขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นบนสุดของอนุสาวรีย์ ซึ่งสามารถจุนักท่องเที่ยวได้รอบละ 11 คน นาง Atika นักท่องเที่ยวจากซูราบายาพร้อมแฟนที่กำลังชมวิวอยู่ชั้นบนสุดของโมนัสเผยว่า“ดิฉันรอคิวกว่าครึ่งชั่วโมงเพื่อไปยังจุดขายตั๋ว หลังจากนั้นต้องรอลิฟท์เพื่อไปยังชั้นบนสุดของโมนัส และใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงในการเที่ยวชมโมนัส ถึงแม้นักท่องเที่ยวจะเยอะ แต่ดิฉันเห็นว่า นี่คือประสบการณ์ที่น่าประทับใจมาก”
บนยอดหอคอย คู่รักชาวออสเตรเลียสามารถชมวิวของเมืองจากความสูง 112 เมตร วันนี้ ฟ้าใสแดดอ่อน อากาศที่เป็นใจก็ทำให้นาง Atika สามารถมองเห็นทะเลชวาสีครามที่อยู่ไกลถึงขอบฟ้า
นาง Sri Yanti สมาชิกของคณะกรรมการบริหารโมนัสได้เผยว่า ทุกๆวัน โมนัสจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมประมาณ 1,500-1,800 คนเท่านั้น เพื่อความปลอดภัย แต่ในช่วงที่มีกิจกรรมสำคัญ จำนวนนักท่องเที่ยวก็จะเพิ่มขึ้นหลายเท่า
ค่าตั๋วเข้าชมโมนัสไม่แพง โดยมีราคาอยู่ที่ประมาณ 2 ดอลลาร์สหรัฐ แต่ถ้านักท่องเที่ยวไม่อยากขึ้นไปชั้นบนสุดก็จ่ายเงินค่าตั๋วไม่ถึง 1 ดอลลาร์สหรัฐเพื่อชมความงามที่บริเวณฐานของอนุสาวรีย์ อนุสาวรีย์เปิดให้เข้าชมตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึงบ่าย 3 โมง และเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ผู้ว่าการกรุงจาการ์ตาได้ประกาศให้เปิดเข้าชมโมนัสได้อีกช่วงเวลาคือตั้งแต่เวลา 19.00 น.-22.00 น. เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ชมวิวเมืองหลวงในตอนค่ำ
36 ปีที่ผ่านมานับตั้งแต่เปิดให้เข้าชม โมนัสได้ต้อนรับนักท่องเที่ยวนับล้านคน โดยนักท่องเที่ยวสามารถเห็นภาพของเปลวไฟแห่งชัยชนะตามยอดตึก สำนักงานและบ้านเรือนของประชาชนที่จำลองมาจากเปลวไฟบนยอดของโมนัสสัญลักษณ์ของอินโดนีเซีย รวมทั้งกรุงจาการ์ตา.