(VOVworld)- เมื่อปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้มีการจัดการประชุมสรุป 20 ปีการจัดตั้งและพัฒนาเขตนิคมอุตสาหกรรม เขตผลิตสินค้าส่งออกและเขตเศรษฐกิจในเวียดนาม โดยท่าน Hoang Trung Hai รองนายกรัฐมนตรีได้กำชับว่า ในเวลาข้างหน้า หน่วยงานและท้องถิ่นต่างๆต้องสร้างก้าวกระโดดใหม่เพื่อให้จนถึงปี 2015 ทั้ง 3 รูปแบบดังกล่าวจะมีส่วนร่วมต่อมูลค่าการผลิตอุตสาหกรรมประมาณร้อยละ 50 ช่วยแก้ไขปัญหาการขาดแคลนที่พักและระบบสาธารณูปฏภคให้แก่ผู้ใช้แรงงานและก่อสร้างกิจการต่างๆให้แล้วเสร็จก่อนปี 2020  

ในที่ประชุม ผู้แทนทุกคนต่างตระหนักถึงประโยชน์จากการพัฒนาเขตอุตสาหกรรม เขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกและเขตเศรษฐกิจในตลอด 20 ปีที่ผ่านมาที่มีต่อเศรษฐกิจของเวียดนามแต่ก็ยอมรับว่า ยังไม่สามารถใช้ประสิทธิภาพจากรูปแบบเศรษฐกิจดังกล่าวได้อย่างสมบูรณ์ นาย Bui Quang Vinh รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวางแผนและการลงทุนเวียดนามเผยว่า กระบวนการพัฒนาเขตอุตสาหกรรมและเขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกมีอุปสรรคมากมาย โดยเฉพาะในด้านคุณภาพการวางแผน การลงทุน ประสิทธิภาพการใช้ที่ดินและการระดมแหล่งเงินทุนในการพัฒนา เป็นต้น ซึ่งสาเหตุที่สำคัญคือการขาดความพร้อมเพรียงในนโยบายการพัฒนาเขตอตุสาหกรรมและเขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออก ดังนั้นเพื่อให้การพัฒนาเป็นไปอย่างยั่งยืนตามมติการประชุมสมัชชาพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามสมัยที่ 11 จำเป็นที่จะต้องวิจัยและก่อสร้างเขตอุตสาหกรรมเอนกประสงค์และเขตอุตสาหกรรมสำหรับนักลงทุนรายใหญ่ของเวียดนามโดยจะมีนโยบายพิเศษเพื่อยกระดับมูลค่าทางเศรษฐกิจของเขตอุตสาหกรรม “สำหรับเขตเศรษฐกิจ เราควรลงทุนในเขตที่เป็นเป้าหมายแห่งชาติและมีความเชื่อมโยงในภูมิภาค ตรวจสอบเขตอุตสาหกรรมอื่นๆเพื่อทำการลงทุนให้เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ สำหรับที่ดินที่ไม่ต้องใช้เพื่อการก่อสร้างเขตนิคมอุตสหกรรมนั้นจะต้องนำไปใช้ก่อสร้างกิจการอื่นๆที่มีความเหมาะสมโดยเร็ว แต่ก่อนอื่นคือต้องทำการวางผังเขตตัวเมืองกรุงฮานอยและนครโฮจิมินห์  วิจัยปรับปรุงระเบียบและนโยบายให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น โดยเฉพาะนโยบายที่กำลังเป็นกำแพงที่กำลังเป็นอุปสรรคในการแข่งขันของเวียดนามกับภูมิภาค”

            ควบคู่กันนั้น หน่วยงานที่มีเทคโนโลยี่ทันสมัย มีมูลค่าการขยายตัวสูง และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมจะได้รับการดึงดูดให้พัฒนายิ่งขึ้น โดยเฉพาะการพัฒนาในด้านอุตสาหกรรมประกอบ ส่งเสริมความเชื่อมโยงระหว่างหน่วยงานต่างๆในเขตอุตสาหกรรมและเขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของภูมิภาค แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้และการลงทุนในเขตเศรฐกิจและเขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออก ปัญหาสำคัญที่จะต้องแก้ไขปัญหาสำคัญอย่างพร้อมเพรียงคือ ท้องถิ่นต่างๆควรมีการลงทุนก่อสร้างโครงสร้างระบบสาธารณูปโภคที่เชื่อมโยงกับเขตตัวเมืองและการให้บริการเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้ใช้แรงงานในเขตนิคมอุตสหกรรม  โดยจะต้องขยายรูปแบบการพัฒนาอย่างมีประสิทธิภาพในนครโฮจิมินห์ จ.บิ่งเยืองและจ.บั๊กนิงเพื่อสนับสนุนความต้องการแรงงานในเขตนิคมอุตสาหกรรม เขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกและเขตเศรษฐกิจ   นาย Le Hoang Quan ประธานคณะกรรมการประชาชนนครโฮจิมินห์ – ซึ่งเป็นท้องถิ่นที่มีเงินทุนในเขตอุตสาหกรรมและเขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกสูงที่สุดของประเทศ – เผยว่า  “การก่อสร้างโครงสร้างระบบสาธารณูปโภคพร้อมกับโครงสร้างพื้นฐานของเขตเศรษฐกิจถือเป็นปัจจัยสำคัญเพราะว่า ถ้าหากเรามีพื้นที่เขตเศรษฐกิจรวม 300 เฮกต้า เราจะต้องมีแรงงานประมาณ 3 หมื่นคน ดังนั้นต้องสร้างระบบสาธารณูปโภคให้สมบูรณ์และมียุทธศาสตร์การวางแผนที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนด้านแรงงาน”

            ปัจจุบัน เวียดนามกำลังเตรียมลงนามข้อตกลงการค้าเสรีกับหุ้นส่วนต่างๆ ดังนั้น นอกจาการวิจัยเพื่อปรับปรุงเอกสารทางกฏหมายโดยเฉพาะการวางผังและนโยบายให้สิทธิพิเศษให้สอดคล้องกับสถานการณ์ใหม่แล้ว ท้องถิ่นต่างๆจะต้องช่วยเหลือนักลงทุนอีกด้วย นาย Nguyen Duc Hai เลขาธิการพรรคสาขาจ. Quang Nam ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ว่า “จุดยืนของทางการจ. Quang Nam คือจะไม่ให้เกิดความขัดแย้งระหว่างนักลงทุนกับประชาชน โดยในการก่อสร้างเขตเศรษฐกิจ เราต้องทำการก่อสร้างให้เสร็จเรียบร้อยโดยเร็ว  โดยเฉพาะในการเวนคืนที่ดิน จะต้องขึ้นอยู่กับแหล่งเงินทุนที่มีอยู่ แต่ก็ไม่ควรมากเกินไปจนเกิดการใช้ที่ดินอย่างฟุ่มเฟือย”

            ภายหลังการสร้างสรรค์และพัฒนามาเป็นเวลา 20 ปี ตามข้อมูลสถิติ เขตอุตสาหกรรม เขตผลิตสินค้าเพื่อการส่งออกและเขตเศรษฐกิจได้มีส่วนร่วมร้อยละ 32 ต่อมูลค่าการผลิตอุตสาหกรรมทั่วประเทศและสมทบเข้างบประมาณแผ่นดินประมาณ 6 พันล้านเหรียญสหรัฐ  ผลสำเร็จดังกล่าวจะมีส่วนร่วมต่อการปฏิบัติแนวทางของพรรคคอมมิวนิสต์และรัฐบาลเวียดนามในการสร้างสรรค์รูปแบบใหม่ที่ถือเป็นก้าวกระโดดของการดึงดูดเงินทุน การขยายของอุตสาหกรรมและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเศรษฐกิจตามแนวทางการพัฒนาอุตสาหกรรมที่ทันสมัย./.