(VOVworld)-ชนเผ่า เมอนง (M’Nông) เป็นหนึ่งในกลุ่มชนส่วนน้อยที่ตั้งหลักปักฐานยาวนานที่สุดในเขตที่ราบสูงเตยเงวียนและก็เป็นชนเผ่าที่ยังอนุรักษ์วัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุด

ชนเผ่า เมอนง เป็นชนกลุ่มน้อยที่มีประชากรประมาณกว่าหนึ่งแสนคน อาศัยกระจัดกระจายในจังหวัดหลายแห่งในเขตเตยเงวียนเช่น ดั๊กลัก ดั๊กนง บิ่งเฟือก กว๋างนาม เลิมด่งและยังได้มีการแบ่งเป็นหลายกลุ่มเช่น เมอนงบูเดิง  เมอนงแปรห์ มเอนงการ์ เป็นต้น แต่ชุมชนชาวเมอนงที่ถือว่าใหญ่ที่สุดคือชุมชนที่จังหวัดดั๊กลักและดั๊กนง

ชุมชนชาว เมอนง ได้แบ่งกันเป็นหมู่บ้านเรียกว่า บอน ซึ่งประกอบด้วยครอบครัวต่างๆที่เป็นญาติมิตรกันและวิถีชีวิตได้ดำเนินไปตามกฎระเบียบการถือบทบาทของผู้หญิงเป็นใหญ่ในชุมชน ในแต่ละบอนจะมีบ้านรวมหลายสิบหลังที่อาจจะเป็นบ้านชั้นเดี่ยวหรือบ้านยกพื้นแล้วแต่ลักษณะทางภูมิทัศน์ ถ้าเป็นบ้านชั้นเดี่ยวก็สร้างแบบเตี้ยๆที่หลังคามุ่งหญ้าคาอยู่ใกล้กับพื้นโดยมักจะเห็นในหมู่บ้านของกลุ่มเมอนง การ์ เมอนงแปรห์ หรือเมนงเปริง ส่วนบ้านที่ทำแบบยกพื้นแต่ไม่สูงมากจะพบในกลุ่มชาวเมอนงเกง เมอนงจิล เมอนงเบอเฮียก  แต่เฉพาะกลุ่มเมอนงเรอเลิมที่อาศัยในเขตริมน้ำของจังหวัดดั๊กลักได้สร้างบ้านตามแบบบ้านยกพื้นสูงของชาวเอเด อย่างไรก็ดีแม้จะเป็นบ้านในรูปแบบไหนก็ล้วนแต่มีหลังคามุงด้วยหญ้าคา โครงบ้านเป็นไม้และไม้ใผ่

วิถีชีวิตของชาวเมอนงทุกกลุ่มมักจะผูกพันธ์กับธรรมชาติ ใกล้ชิดกับแม่น้ำลำธารและป่าเขา โดยถือว่า ป่าคือชายคาที่คอยปกป้องคุ้มครองชาวบ้านและก็เป็นที่อยู่ของเทพเจ้าที่ชาวเมอนงสามารถมาขอความช่วยเหลือเมื่อประสบความเเดือดร้อน นอกจากนั้น ชาวเมอนงก็ประกอบอาชีพคล้องช้างป่าเพื่อใช้ประโยชน์ในการขนส่งเพื่อการผลิต  ส่วนการทำไร่ทำนาก็มีวิธีการที่เรียกว่า “ดาวแกงหวาจูง” หรือก็คือเป็นการเผาหญ้า เจาะรูบนดินเพื่อใส่เมล็ดพืชลงไป แต่ก็มีบางกลุ่มที่อาศัยในเขตริมน้ำประกอบอาชีพการปลูกข้าวนาดำ นาย อามาฟอง ชนเผ่าเมอนง เรอเลิม ที่อ.ลัก จ.ดั๊กลัก เผยว่า“พี่น้องชาวเมอนงที่นี่ไม่ว่าจะเป็นกลุ่ม เมอนงเรอเลิม เมอนงการ์หรือเมอนงแปรห์ต่างประกอบอาชีพปลูกข้าวนาดำเป็นหลักเนื่องจากได้ตั้งหลักปักฐานในเขตริมน้ำ ส่วนเรื่องประเพณีวัฒนธรรมอื่นๆก็คล้ายกับชนเผ่าเอเดที่อยู่ในบ้านยกพื้น มีการบูชาบรรพบุรุษและรู้จักการตีฆ้อง มีแต่ภาษาพูดที่จะแต่กต่างกัน”

ในประเพณีด้านความเลื่อมใสของชาวเมอนง งานแต่งงานถือว่าเป็นงานที่สำคัญของชีวิต นอกจากนั้นก็มีเทศกาลแทงกระบือ เทศกาลฉลองวัฏจักรชีวิตของมนุษย์ ส่วนเอกลักษณ์วัฒนธรรมอื่นๆที่ถือว่าโดดเด่นน่าสนใจก็คือคลังตำนานโบราณ สุภาษิตและการขับเสภาเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ ในด้านดนตรีพื้นเมืองก็มีการตีฆ้อง เป่าปี่ เป่าเขาควาย เป่าแคนหรือเล่นพิณหินที่ยังคงได้รับการสืบทอดกันมาจนถึงทุกวันนี้ ./.