นายTrần Đức Mô สามารถรักษาผู้ป่วยได้เป็นจำนวนมาก(Pho o:Internet

(VOVworld) - บ้านของนายTrần Đức Môอยู่ในซอยเล็กๆของหมู่บ้านNhân Hậu ตำบลHòa Hậu บ้านที่อยู่อย่างเรียบง่ายของเขาไม่มีเฟอร์นิเจ้อร์และข้าวของเครื่องใช้ที่มีค่านอกเหนือจากกระด้งยาสมุนไพรที่กำลังตากแดดบริเวณลานบ้านพร้อมกับขวดที่ใส่ยาสมุนไพรในตู้ เจ้าของบ้านวัย๖๐ปี ท่าทางทะมัดทะแมง ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสและแขนขาดถึงข้อศอกผู้นี้ไม่มีใครคิดเลยว่าเขาเป็นหมอ เขาเชิญแขกดื่มน้ำชาด้วยสองข้อศอก และเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของตนว่า ในสมัยสงครามเขาเป็นทหาร ในยามสันติ เขาทำงานที่โรงเรียนก่อสร้างNam Địnhซึ่งปัจจุบันคือวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และเทคโนโลยีNam Định เมื่ออายุ๔๐ปี เขาต้องเสียแขนสองข้างจากอุบัติเหตุจราจร  มีครั้งหนึ่ง เพื่อนของเขาที่เป็นแพทย์ได้มาเยี่ยมเยือนและมอบหนังสือเกี่ยวกับยาแผนโบราณซึ่งได้ช่วยให้เขารักษาโรคให้แก่ตนเองได้และเขาได้อ่านหนังสือเล่มนี้โดยมีความตั้งใจที่จะรักษาโรคให้แก่ชาวบ้าน แล้วเขาก็ได้ไปทุกแห่งหนเพื่อเรียนรู้วิธีการตากยาสมุนไพร ตรวจชีพจรคนไข้และออกใบสั่งยา เมื่อปี๑๙๘๖ เขาได้ประสบความสำเร็จในการผลิตยาแก้ไข้หวัดและอาการปวดท้อง เขากล่าวว่า“จากความตั้งใจและความหลงไหลในอาชีพปรุงยา ผมจึงอ่านหนังสือแล้วทดลองทำ ในตอนแรก ผมรักษาโรคให้แก่สมาชิกในครอบครัว และเพื่อนบ้าน ”

ขวดใส่ยาสมุนไพรของนายTrần Đức Mô (Photo:In ter net)

เมื่อได้ฟังข่าวเกี่ยวกับนายTrần Đức Mô สามารถรักษาโรคให้หายได้ ประชาชนจำนวนมากจึงมาขอยาของเขา เขาแจกยาฟรีให้แก่ผู้ยากจนและผู้พิการ สำหรับคนชราที่เดินทางไปมาลำบาก เขาจะไปตรวจรักษาให้ถึงบ้าน ปัจจุบัน นายTrần Đức Mô สามารถรักษาได้หลายโรค  ชื่อเสียงหมอพิการผู้นี้ลื่อกระฉ่อนไปทั่วเขตชนบท  ประชาชนในจังหวัดThái Bình จังหวัดHưng Yên และจังหวัดVĩnh Phúc ก็มาซื้อยาของเขา ในกว่า๒๐ปีที่ผ่านมา เขาสามารถรักษาผู้ป่วยได้จำนวนมาก นอกจากตรวจและรักษาโรคที่บ้านแล้ว นายTrần Đức Mô ยังเข้าร่วมการตรวจและรักษาโรคฟรีให้แก่ผู้ยากจนโดยสมาคมการแพทย์แผนโบราณอำเภอและจังหวัดจัดขึ้น ทุกวัน เขาพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเอง ไม่ว่าจะเป็นการตัด ตากและต้มสมุนไพร นอกจากนี้ นายTrần Đức Mô ยังเป็นนักแต่งกวีและเขียนเรื่องสั้นโดยใช้นามปากกาTừ Thiết Linh โดยนักเขียนทั่วไปนั้นแค่คิดว่าจะเขียนอะไรแต่สำหรับนายTrần Đức Mô ยังหาวิธีจับปากกาให้ได้ด้วย เขากล่าวว่า“ตอนแรก ผมใส่ถุงมือเขียนแต่ตัวหนังสือโตมาก ผมจึงพยายามใช้ข้อศอกทั้งสองข้างเขียนและต้องใช้เวลาฝึกเขียนอยู่นานกว่าที่จะมีตัวหนังสือปกติเหมือนเขียนด้วยมือ” ในตลอด๘ปีที่ผ่านมา นายTrần Đức Mô ได้เขียนเรื่องสั้น๓เรื่อง และหนังสือกวีเกี่ยวกับชนบท ปี๒๐๐๐เขาได้รับรางวัลชมเชยจากผลงานเรื่องสั้นBến Lỡ จากสมาคมวรรณศิลป์Hà Nam  และประวัติบุคคล“ผมคือกรรมกร”ที่ได้รับรางวัลที่๑ในการประกวดการประพันธ์เกี่ยวกับกรรมกรของสหภาพแรงงานเวียดนามและสมาคมวรรณศิลป์จังหวัดHà Namที่จัดขึ้นในช่วงปี๑๙๙๙ถึงปี๒๐๐๐และปี๒๐๐๙ เขาพิมพ์จำหน่ายหนังสือกวีเรื่อง“กลิ่นอายของดิน”โดยยกย่องธรรมชาติ คนและถิ่นเกิด จากกวี เรื่องสั้นและ เรื่องราวของเขาได้ช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจจิตวิญญาณและความเชื่อมั่นต่อชีวิตของเขา./.

                                                                                                                                   VOV5 Tô tuấn