ในภาษาเวียดนาม บุรุษสรรพนาม หรือ สรรพนามใช้แทนคำนามมี 3 ประเภท ได้แก่ 
- สรรพนามบุรุษที่ 1 เป็นคำที่ใช้แทนตัวผู้พูดหรือผู้เขียน เช่น tôi/ tao/ tớ/ bọn mình/ chúng mình (โตย/ ตาว/ เต๊อ/ บ๋อนหมิ่ง/ จุ๊งหมิ่ง) ฉัน ผม ข้าพเจ้า ดิฉัน พวกเรา
- สรรพนามบุรุษที่ 2 เป็นคำที่ใช้แทนตัวผู้ฟัง หรือผู้อ่าน เช่น ngài/ anh/ chị/ (หง่าย/ แอง/ จิ) ท่าน  คุณ เธอ
- สรรพนามบุรุษที่ 3 เป็นคำใช้แทนผู้ที่ถูกกล่าวถึง เช่น anh ấy/ chị ấy/ hắn/ nó/ họ (แองเอ๊ย/ จิเอ๊ย/ ฮั้น/ น้อ/ เหาะ) เขา เธอ มัน พวกเขา

(Photo: Internet)

- Con (กอน) ลูก/ หนู - คำที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่เป็นลูกในการพูดคุยกับพ่อแม่
- Cháu (เจ๊า) หลาน -  คำที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่เป็นหลานในการพูดคุยกับปู่ย่าตายาย ลุง ป้า อา
- Em (แอม) น้อง - คำที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่มีอายุน้อยกว่าในการพูดคุยกับฟี่ หรือ แทนตัวผู้หญิงเมื่อคุยกับแฟน
- Chị (จิ) พี่ - คำที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่มีอายุมากกว่าในการพูดคุยกับน้อง
- Cô/ dì /bác/ thím (โก/ หญี่/ จู๋/ บ๋าก/ ถิม) - คำที่ใช้แทนตัวผู้พูดที่เป็นอา/ลุง / ป้าในการพูดคุยกับหลาน