ในโอกาสฉลองครบ 40 ปีความสัมพันธ์ทางการทูต เวียตนาม-ไทย ผมจะขอเล่าถึงน้ำใจของคนไทยที่มีต่อเวียตนามและท่านโฮจิมินห์ผู้นำอันเป็น ที่เคารพรักของเวียตนาม ผมได้รับทราบสิ่งนี้หลังจากที่ผมได้มาทำงานเป็นวิทยากรที่แหล่งประวัติ ศาสตร์โฮจิมินห์ หนองฮาง อุดรธานี ในช่วงปี พศ 2471-2473 ลุงโฮได้มาพำนักเคลื่อนไหวด้านการเมืองเพื่อกู้ชาติในแผ่นดินไทย ก็ได้รับการสนับสนุนอย่างจริงใจ และมุ่งมั่นหวังจะให้ลุงโฮได้ขับไล่ฝรั่งเศสออกไปจากเวียตนามให้สำเร็จให้จง ได้ จากท่านปรีดี พนมยงค์ รัฐบุรุษอาวุโสของไทย ท่านยังมอบอาวุธให้ลุงโฮไปใช้รบด้วย และยังคอยแจ้งความเคลื่อนไหวของตำรวจลับฝรั่งเศสให้ลุงโฮทราบจะได้หลบหลีก การไล่ล่าของตำรวจฝรั่งเศสได้ ช่วงที่ท่านอยู่ในเมืองไทยจะไม่โดนจับเลยจากความช่วยเหลือนี้ ช่วงอยู่ในไทยท่านใช้ชื่อว่าเฒ่าจิ๋น ยังสอนให้ชาวบ้านไทยรู้จักการปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ ขุดบ่อน้ำใว้ใช้ และตั้งโรงเรียนสอนภาษาไทยให้ชาวบ้านไทยด้วยลุงโฮจึงเป็นที่รักของคนไทยมาก ยกย่องท่านเป็นปราชญ์ชาวบ้าน จะไม่เคยคิดเลยว่าท่านไม่ใช่คนไทย เพราะลุงโฮท่านอยู่กลมกลืนกับคนไทยเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุผลนี้ คนไทยจึงชื่นชมคนเวียตนาม ในด้านความขยันมั่นเพียร  ซื่อสัตย์สุจริต จากเริ่มแรกมาอยู่เมืองไทยฐานะยากจน กลายเป็นคนมีฐานะมั่นคงได้ ยังเป็นแบบอย่างให้คนไทยในด้านความรักใคร่สามัคคีกันในกลุ่มชนเวียตนาม ความขยันมุ่งมั่นสร้างฐานะ ความมีนิสัยโอบอ้อมอารีช่วยเหลือและเป็นมิตรที่ดีกับคนไทย ชุมชนเวียตนามในไทยก็มีส่วนสำคัญในการสร้างสรรค์พัฒนาบ้านเมืองไทยให้เจริญ รุ่งเรืองด้วย  อรรถพล อุดร