(ພາບ: ໜັງສືພິມແຮງງານ)

    ເມື່ອມາຢ້ຽມຢາມໝູ່ບ້ານຜະລິດເຕົາໄຟ ຝູເທາະ, ທຸກຄົນຈະເຫັນເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ໄດ້ຈັດເປັນແຖວເພື່ອຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງ. ໃນໄລຍະໜຶ່ງ, ໝູ່ບ້ານແຫ່ງນີ້ມີຄວາມຄຶກຄາໜາແໜ້ນ ດ້ວຍເຮືອໃຫຍ່ນ້ອຍຫຼາຍລຳໄດ້ເຂົ້າທຽບທ່າເອົາສິນຄ້າ ແລ້ວສົ່ງໄປຂາຍຢູ່ ເກິນເທີ, ຫວິ້ງລອງ, ເຮົ້າຢາງ… ທ່ານ ຫງວຽນວັນໂດ ເຈົ້າຂອງຮາກຖານຜະລິດເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ຢູ່ຕາແສງ ຝູເທາະ, ເມືອງ ຝູເຕິນ, ແຂວງ ອານຢາງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

    3 ລຸ້ນຄົນໃນຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດອາຊີບນີ້ແລ້ວ, ຈາກລຸ້ນພໍ່ເຖົ້າ, ມາຫາລຸ້ນແມ່ ແລະ ຮອດລຸ້ນຂ້າພະເຈົ້າ. ບັນດານາຍຊ່າງທີ່ພວມເຮັດວຽກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ກໍ່ມີອາຍຸເທົ່າກັບຂ້າພະເຈົ້າ. ເຖິງວ່າອາຊີບນີ້ໄດ້ຮັບກຳໄລໜ້ອຍແຕ່ກໍ່ຍັງເຮັດຢູ່.

   ໄລຍະພັດທະນາແຮງຂອງໝູ່ບ້ານຜະລິດເຕົາໄຟ ຝູເທາະ ແມ່ນເລິ່ມແຕ່ຊຸມປີ 1975 ແລະ ພັດທະນາດີທີ່ສຸດນັບແຕ່ປີ 1979. ໃນໄລຍະນັ້ນ, ຕາແສງ ຝູເທາະ ມີກ່ວາ 100 ຄອບຄົວໄດ້ເປີດຮາກຖານປັ້ນເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ແລະ ຜະລິດຕະພັນໄດ້ສົ່ງໄປຂາຍຢູທຸກແຖບຖິ່ນ. ທ່ານ ຫງວຽນວັນອານ ປຊຊ ຕາແສງ ຝູເທາະ, ເມືອງ ຝູເຕິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

   ອາຊີບນີ້ມີກ່ວາ 100 ປີແລ້ວ, ເມື່ອກ່ອນອາຊີບນີ້ໄດ້ພັດທະນາແຮງທີ່ສຸດ, ປຊຊ ເຮັດອາຊີບນີ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ ຍ້ອນວ່າ ອາຊີບນີ້ຊ່ວຍຫາເງິນໄດ້ດີ. ຖ້າຫາກວ່າໄດ້ຮັບການລົງທຶນ, ມີແຫຼ່ງວັດຖຸດິບ, ມີສະຫະກອນ…ອາຊີບນີ້ກໍ່ຈະສາມາດພັດທະນາແຮງກ່ວາອີກ.

     ໃນເວລານັ້ນ, ສະເລ່ຍແຕ່ລະມື້, ຜູ້ອອກແຮງງານຄົນໜຶ່ງສາມາດປັ້ນເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ໄດ້ 30 ອັນ/ວັນ. ຄາດວ່າ, ແຕ່ລະປີ, ໝູ່ບ້ານຜະລິດເຕົາໄຟ ຝູເທາະ ສະໜອງໃຫ້ຕະຫຼາດກ່ວາ 360.000 ອັນ. ພິເສດ, ໃນໂອກາດບຸນເຕັດ, ນາຍຊ່າງຕ້ອງເຮັດວຽກທັງເວັນ ແລະ ຄືນ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການສັ່ງຊື້. ເອື້ອຍ ເຈິ່ນງອກມິງ, ນາຍຊ່າງປັ້ນເຕົາໄຟຕາແສງ ຝູເທາະ, ເມືອງ ຝູເຕິນ ເລົ່າສູ່ຟັງດ້ວຍຄວາມມ່ວນຊື່ນວ່າ:

  ອາຊີບນີ້ແມ່ນອາຊີບມູນເຊື້ອມາຈາກລຸ້ນພໍ່ປູ່, ຮອດລຸ້ນພໍ່ ແລະ ລຸ້ນຂ້າພະເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າມັກອາຊີບນີ້ທີ່ສຸດ, ຍາມບຸນເຕັດແມ່ນເຮັດບໍ່ທັນຂາຍ. ຢູ່ເຂດບ້ານລຸ່ມ, ຮອດບຸນເຕັດແມ່ນເຂົາເຈົ້າປ່ຽນເຕົາໄຟໃໝ່. 

   ປະຈຸບັນ, ເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງທາງພາກໃຕ້ ຫວຽດນາມ ຄ່ອຍໆຖືກປ່ຽນແທນດ້ວຍເຕົາແກັດ, ເຕົາໄຟຟ້າ. ຕະຫຼາດຂາຍເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ກໍ່ຖືກຮັດແຄຍລົງ. ປະຈຸບັນ, ໝູ່ບ້ານຜະລິດເຕົາໄຟ ຝູເທາະ ຍັງມີພຽງ 30 ຄອບຄົວປັ້ນເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ເພື່ອຕອບສະໜອງໃຫ້ພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນໝູ່ ປຊຊ ທີ່ຍັງນຳໃຊ້ເຕົາໄຟຊະນິດນີ້ເທົ່ານັ້ນ. ພວກພໍ່ຄ້າຊາວຂາຍໄດ້ຊື້ເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນສົ່ງໄປຍັງບັນດາແຂວງຢູ່ໄກຄື: ຕຽນຢາງ, ກ່າເມົາ, ຊອກຈັງ, ດົ່ງທາບ…ເອື້ອຍ ຫງວຽນງອກເທືອງ, ເຈົ້າຂອງຮາກຖານຜະລິດເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ຢູ່ຕາແສງ ຝູເທາະ, ເມືອງ ຝູເຕິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

  ພວກພໍ່ຄ້າຊາວຂາຍແມ່ນຊາວທ້ອງຖິ່ນຢູ່ທີ່ນີ້ ໄດ້ຊື້ເພື່ອສົ່ງໄປຂາຍຢູ່ເຂດອື່ນ, ເຮົາເຮັດເທົ່າໃດເຂົາກໍ່ຊື້ໝົດ. ລາຄາກໍ່ແມ່ນລາຄາກາງໆ, ຍາມບຸນເຕັດກໍ່ຂາຍດ້ວຍລາຄາຄືວັນທຳມະດາ.

             ໃນໄລຍະຜ່ານມາ, ເມືອງ ຝູເຕິນ ມີຫຼາຍມາດຕະການໜູນຊ່ວຍບັນດາຄອບຄົວໝູ່ບ້ານເຮັດເຕົາໄຟດິນທີ່ເປັນມູນເຊື້ອ ມີເງື່ອນໄຂສຳຜັດກັບບັນດາແຫຼ່ງທຶນເພື່ອພັດທະນາການຜະລິດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ປຊຊ ໃນໝູ່ບ້ານ ກໍ່ມານະພະຍາຍາມ ລົງທຶນໝູນໃຊ້ເຄື່ອງຈັກ, ເຕັກໂນໂລຊີເພື່ອປັບປຸງ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບຜະລິດຕະພັນ, ຮັກສາພັດທະນາຂະແໜງອາຊີບທີ່ເປັນມູນເຊື້ອຂອງທ້ອງຖິ່ນ. ເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ຝູເທາະ ປະຈຸບັນ ໄດ້ກາຍເປັນຜະລິດຕະພັນຫັດຖະກຳສິລະປະທີ່ຫຼາຍຮ້ານໄດ້ນຳໃຊ້ເພື່ອປະດັບປະດາ ແນໃສ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນແບບແຜນການດຳລົງຊີວິດໃນເມື່ອກ່ອນ. ຍ້ອນເຫດນັ້ນ, ເຖິງວ່າ ຜະລິດຕະພັນຂອງໝູ່ບ້ານຍັງມີໜ້ອຍ ແຕ່ຍັງມີການຄົງຕົວ ແລະ ນັບມື້ນັບໄດ້ຮັບການປັບປຸງດ້ານຮູບແບບ. ໝູ່ບ້ານຜະລິດເຕົາໄຟ ຍັງຮັກສາອາຊີບທີ່ເປັນມູນເຊື້ອໄວ້ໄດ້ຍຸກປະຈຸບັນ ແລະ ມີຄວາມສາມາບົ່ມຊ້ອນພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວວັດທະນະທຳເຂດຊຸມຊົນ. ທ່ານ ມາຍກວັກຫວຽດ ຮອງປະທານຄະນະກຳມະການ ປຊຊ ຕາແສງ ຝູເທາະ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

   ການຮັກສາໝູ່ບ້ານປັ້ນເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ແມ່ນການຮັກສາໝູ່ບ້ານອາຊີບທີ່ເປັນມູນເຊື້ອຂອງລຸ້ນພໍ່ລຸ້ນອ້າຍທີ່ປະໄວ້ໃຫ້ ແລະ ຮັກສາຊີວິດການເປັນຢູ່ໃຫ້ແກ່ຜູ້ອອກແຮງງານ, ປະກອບສ່ວນພັດທະນາເສດຖະກິດຄອບຄົວ ແລະ ພັດທະນາເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ. ສະເພາະ 30 ຄອບຄົວທີ່ຍັງຮັກສາອາຊີບນີ້, ທາງທ້ອງຖິ່ນກໍ່ມີຄວາມເອົາໃຈໃສ່ທີ່ສຸດ. ພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກວດກາຄືນບັນດາແຫຼ່ງທຶນຂອງທະນາຄານນະໂຍບາຍ ເພື່ອໃຫ້ກູ້ຢືມ, ຊ່ວຍ ປຊຊ ພັດທະນາໝູ່ບ້ານອາຊີບ.

    ເຖິງວ່າໄດ້ຜ່ານໄລຍະພັດທະນາດີແລ້ວກໍ່ຕາມ ແຕ່ເຕົາໄຟກ່າຣ່າງ ຝູເທາະ ຍັງມີຄຸນຄ່າດ້ານຈິດໃຈທີ່ໃຫ່ຍຫຼວງ ຍ້ອນມັນໄດ້ຕິດພັນກັບຮິດຄອງປະເພນີຂອງ ປຊຊ ເຂກພາກໃຕ້ ຫວຽດນາມ, ແມ່ນການເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງອະດີດຕະການ ແລະ ອະນາຄົດ./.