นาย Bhling Hạnh สอนการฟ้อนท่ารำ เตินตูงยาย้า ให้แก่เด็กๆในหมู่บ้านโกงโหย่น ตำบล อำเภอ Zuôih จังหวัดกว๋างนาม

ถึงแม้จะมีอายุ 70ปีแล้ว แต่นาย Bhling Hạnh กำนันผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านโกงโหย่น ตำบล อำเภอ Zuôih จังหวัดกว๋างนามยังคงสามารถเป่าแคนได้ดังกังวาลไปทั่วหมู่บ้าน โดยได้รับฉายาว่า “ดวงวิญญาณแห่งป่าเขา”

เมื่อก่อนนี้ นาย Bhling Hạnh ทำงานในหน่วยงานสาธารณสุขและตุลาการ โดยได้รับความไว้วางใจและได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งประธานแนวร่วมปิตุภูมิตำบล Zuôih  ต่อมา เมื่อปี1998 ทางการอำเภอนามยาง จังหวัดกว๋างนามได้สั่งให้จัดตั้งทีมตีกลองและฆ้อง ตำบลละ 1ทีม โดยนาย Bhling Hạnh ได้รณรงค์ให้ทุกครอบครัวในหมู่บ้านฯและตำบลฯค้นหาและเก็บรักษาเครื่องดนตรีพื้นเมือง เช่น ฆ้อง กลองและพิณ Abel พร้อมทั้งจัดตั้งทีมตีกลองและฆ้องโกงโหย่น ดัดแปลงท่ารำกลองและฆ้อง เดินทางไปแสดงในกรุงฮานอย นครดานัง นครเกิ่นเทอและจังหวัดเตยนิง นาย Bhling Hạnh เผยว่า“ตอนเด็ก ครอบครัวของผมยากจนมากจึงไม่มีกลองและฆ้อง โดยเมื่อถึงงานเทศกาลของหมู่บ้านเท่านั้น ถึงจะได้ตีกลองและฆ้อง ปัจจุบัน ถ้าหากวันไหนไม่ได้ฟังเสียงกลอง ฆ้องและแคน ผมก็รู้สึกว่า มันขาดอะไรไป ดนตรีถือเป็นเอกลักษณ์วัฒนธรรมทางจิตวิญญาณและสะท้อนให้เห็นถึงความรักชีวิตของชนเผ่าเกอตูที่ได้รับการสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ดังนั้นจึงต้องอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี”

ภายใต้การแนะนำของนาย Bhling Hạnh เยาวชนในตำบล Zuôih สามารถตีฆ้องเพื่อบรรเลงเพลงต่างๆของชนเผ่าเกอตูได้ คุณ Bhling Thái สมาชิกทีมตีกลองและฆ้องโกงโหย่นในตำบล Zuôih ได้เผยว่า“ผมรู้สึกเป็นเกียรติและดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้ไปแสดงเพื่อแนะนำและประชาสัมพันธ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเกอตูในจังหวัดและนครต่างๆทั่วประเทศ การสอนการตีกลองและฆ้องอย่างกระตือรือร้นเพื่อจุดประกายความรักวัฒนธรรมพื้นเมืองของนาย Bhling Hạnh ได้ช่วยให้ผมมีความเข้าใจเอกลักษณ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเกอตูมากขึ้น”

ส่วนนาย Y Kông กำนันผู้ใหญ่บ้านในตำบลบา อำเภอดงยาง จังหวัดกว๋างนามก็เป็นหนึ่งในตัวอย่างดีเด่นในการอนุรักษ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเกอตู โดยถึงแม้จะมีอายุเกือบ 100ปีแล้ว แต่นาย Y Kông ก็ยังคงมีความหวงแหนและพยายามแสวงหามาตรการต่างๆเพื่อสามารถรักษาเอกลักษณ์วัฒนธรรมเอาไว้ โดยได้ก่อสร้างบ้าน Gươl ในบริเวณบ้านของครอบครัวเพื่อเป็นสถานที่ชุมนุมพร้อมหน้าพร้อมตาของทุกสมาชิกในครอบครัว ภายในบ้าน Gươl นาย Y Kông ได้จัดแสดงเครื่องดนตรีพื้นเมืองต่างๆ เช่น พิณหิน ขลุ่ยและฆ้องหลายสิบชุด นอกจากนี้ นาย Y Kông ได้ไปสอนการร้องเพลงทำนองลี้ การตีฆ้องและแนะนำเกี่ยวกับรากเหง้าของชนเผ่าเกอตูให้แก่เด็กตามโรงเรียนต่างๆในอำเภอ“ผมได้ซื้อฆ้อง ผ้าห่มและผ้าลวดลายพื้นเมืองไว้ตกแต่งบ้าน Gươl แล้วทำกลองด้วยตนเองเพื่อไปแสดงในงานแต่งงานในหมู่บ้าน ผมมีความประสงค์ว่า จะสามารถอนุรักษ์เอกลักษณ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเกอตูเอาไว้ได้เป็นอย่างดี”

นาย Y Kông เล่นพิณ Abel

ในอำเภอดงยาง กำนันผู้ใหญ่บ้านที่สามารถทำและเล่นเครื่องดนตรีพื้นเมืองหลายชนิดเหมือนนาย Y Kông มีน้อยมาก โดยการที่นาย Y Kông ได้ทุ่มเทกับการสอนการร้องเพลงทำนองลี้ การฟ้อนรำต่างๆ การตีกลองและฆ้องให้แก่คนรุ่นใหม่ไม่เพียงแต่มีส่วนร่วมอนุรักษ์คุณค่าวัฒนธรรมเท่านั้น หากยังช่วยเพิ่มความหลากหลายให้แก่ชีวิตทางจิตใจของชนเผ่าเกอตูอีกด้วย นาย โด๊ะฮิวตุ่ง รองประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอดงยางได้เผยว่า“นาย Y Kông ได้แนะนำเอกลักษณ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเกอตูผ่านการสอนการตีกลอง ฆ้อง การฟ้อนรำ เตินตูงยาย้าและการทอผ้าลวดลายพื้นเมืองให้แก่คนรุ่นใหม่ อีกทั้งมีส่วนร่วมที่เข้มแข็งในการอนุรักษ์และสืบทอดอาชีพแกะสลักไม้ที่มีความเสี่ยงที่จะสูญหายไป”

กำนันผู้ใหญ่บ้านยังได้อนุรักษ์และพัฒนาอาชีพหัตถกรรมพื้นเมืองของชนเผ่าเกอตู เช่น การทอผ้าลวดลายพื้นเมืองในตำบลต่าลู ตำบลอาติงและการจักสานในตำบลโซงโกน อีกทั้งส่งเสริมให้ชาวบ้านทำอาหารพื้นเมือง เช่น ข้าวหลาม ขนมเขาควาย เหล้าต่าดินและต่าหวาดในงานเทศกาลและตรุษเต๊ตเพื่อเลี้ยงแขกที่มาเยี่ยม ซึ่งแสดงให้เห็นว่า บรรดากำนันผู้ใหญ่บ้านชนเผ่าเกอตูในจังหวัดกว๋างนามได้ทุ่มเทให้กับการอนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมพื้นเมืองของชนเผ่าตน.