(VOVworld)- ในช่วงต้นวสันต์ปีใหม่ พร้อมกับประเพณีวัฒนธรรมต่างๆที่ได้รับการปฏิบัติอย่างกว้างขวางในสังคมอย่างเช่นการไปวัดขอพรปีใหม่ ก็มีประเพณีอย่างหนึ่งที่ขาดมิได้คือการเขียนและการขอตัวอักษรมงคลที่ได้รับการปฏิบัติกันมาอย่างต่อเนื่องเพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงเกียรติประวัติแห่งการใฝ่การศึกษาและเคารพนับถือครูอาจารย์ ซึ่งตัวอักษรมงคลแต่ละตัวนั้นนอกจากจะเป็นของขวัญปีใหม่ที่มีความหมายแล้วก็ยังเป็นการเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมในชุมชนเพื่อมุ่งสู่ความงดงามในชีวิต

เมื่อตรุษเต๊ตและวสันต์ฤดูเวียนมา ชาวฮานอยมักจะเรียกถนนวันเมี้ยวว่าถนนโองโด่ เพราะเป็นย่านที่มีการจัดโต๊ะเรียงกันเป็นแถวเพื่อให้นักเขียนตัวอักษรในชุดเสื้อยาวพื้นเมืองนั่งเขียนตัวอักษรให้คนที่มาขอพรในวันปีใหม่ ตามความเห็นของนาย เหงวียนเท้หลูก จากเขตห่าดง กรุงฮานอย และนาย เหงวียนก๊วกหยุง จากเขตหายบ่าจึง ซึ่งเป็นนักเขียนตัวอักษรที่เข้าร่วมกิจกรรมการเผยแพร่วัฒนธรรมอันดีงามนี้ ณ เขตวันเมี้ยวทุกปีได้เผยว่า โองโด่มิได้ทำหน้าที่เขียนตัวอักษรอย่างเดียวตามความปรารถนาของผู้ที่มาขอเท่านั้น หากตัวอักษรแต่ละตัวที่เขียนออกมาต่างแฝงไว้ซึ่งความหมายที่ดีงามเพื่อเป็นคติสอนใจให้เด็กและคนรุ่นใหม่ได้รู้จักและเข้าใจ

“คนส่วนใหญ่ชอบขอตัวอักษรที่เป็น ฮก-ลก-ซิ่ว ซึ่งตามความคิดของผม ความสุขทุกอย่างเกิดจากจิตใจของคน ถ้าไม่คิดดีทำดีก็ไม่มีความสุข ส่วนเด็กนักเรียนชอบขอตัวอักษรที่มีความหมายให้สำเร็จด้านการศึกษา ดังนั้นผมมักจะให้คำว่า “หมั่นศึกษาจะสำเร็จ” ซึ่งนี่มิใช่เป็นการซื้อหากเป็นการส่งเสริมศิลปะเพื่อความเป็นสิริมงคลในปีใหม่”

“คนเรานั้นมักจะอยากก้าวรุดหน้าไปและอยากให้ครอบครัวมีความสุขสวัสดีในปีใหม่ ดังนั้นตัวอักษรก็มีหลากหลายเพื่อสื่อตามความหมายที่ต้องการเช่นถ้าอยากขอพรให้ปีใหม่ครอบครัวมีความสุขเราก็เขียนคำว่า สงบสุข หรือผู้สูงอายุชอบขอตัวอักษรที่มีความหมายว่าจะมีพลานามัยแข็งแรง นอกนั้นก็มีคำที่สื่อถึงความเจริญก้าวหน้าและความสำเร็จด้วย”

ท่ามกลางชีวิตที่วุ่นวาย การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในช่วงต้นวสันต์ผ่านการขอและการให้ตัวอักษรมงคลได้ช่วยสร้างเป็นคุณค่าแห่งวัฒนธรรมทางจิตใจที่ดีงาม คนที่กำลังทำงานก็อยากขอพรให้ประสบความสำเร็จและก้าวหน้าในหน้าที่การงาน หนุ่มสาวอยากขอคำที่เป็นมงคลสำหรับชีวิตคู่หรือแสดงความกตัญญู ความซื่อสัตย์  เด็กชอบคำที่มีความหมายว่า เรียนดีเรียนเก่งหรือมีความเฉลียวฉลาด ส่วนผู้หลักผู้ใหญ่ชอบคำว่าโชคดีมีอายุยืนนานและผาสุก ซึ่งตัวอักษรที่เป็นมงคลนี้ถูกเขียนด้วยหมึกจีนบนกระดาษสีแดงซึ่งเป็นสีแห่งความโชคดี นางเหงวียนทวี้แหง ชาวฮานอย และคุณเหงวียนมายแอง นักศึกษามหาวิทยาลัยทังลอง เผยว่า

“ทุกปี ในวันขึ้นปีใหม่เรามักจะไปขอพรที่วันเมี้ยวหรือวิหารวรรณกรรม โดยขอคำว่า อาน ซึ่งหมายถึงความอยู่ดีมีสุขให้แก่ครอบครัว ซึ่งเป็นประเพณีที่สะท้อนเอกลักษณ์วัฒธรรมที่มีความหมายมากสำหรับคนเวียดนาม”

“ดิฉันอยากขอคำว่า ติ๋ง หมายถึงจิตใจที่สงบ เพื่อขอให้ปีใหม่นี้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นและได้ขอคำว่า คาง ซึ่งหมายถึงพลานามัยที่แข็งแรงสมบูรณ์ให้แก่พ่อแม่ด้วยความปรารถนาให้ท่านทั้งสองได้ร่วมฉลองตรุษเต๊ตกับลูกหลานไปอีกนานๆ”

เมื่อดอกท้อบานสะพรั่ง

ก็เห็นภาพโองโด่

พร้อมหมึกจีนและกระดาษ

นั่งเขียนคำมงคล

ภาพของนักเขียนตัวอักษรมงคลที่สะท้อนในบทกลอนของกวีหวูดิ่งเลียนได้กลายเป็นความทรงจำที่งดงามของชาวเวียดนามทุกรุ่นเมื่อวสันต์ฤดูเวียนมา เป็นการสะท้อนให้เห็นถึงเอกลักษณ์วัฒนธรรมด้านชีวิตจิตใจของประชาชาติเพื่อต้อนรับปีใหม่ด้วยความคาดหวังในอนาคตที่สดใส.